Posts Tagged ‘winter’

Ik wil warmte!

Ik wil warmte!

Ik wil warmte, verzengende hitte, wegzakken in het asfalt, en blote buiken. Sandalen en flip flap’s horen. Spelende kinderen op straat, tot het donker wordt. Krekels kikkers in de sloot die je tot diep in de nacht in slaap kwaken. Barbecues in de tuinen, gedempte stemmen tot diep in de nacht met een glaasje wijn. Vers gemaaid gras ruiken, ’s morgens wakker worden van een koor van vogels. Zonnebrillen, en zweet op je voorhoofd verlangend naar een briesje wind. Verliefde stelletjes op een bankje, en kleedjes op het gras. Zwembaden in alle kleuren en maten. Een sproei verbod voor je tuin. Ik wil de warmte zien kringelen boven het asfalt in de verte. Read the rest of this entry →

27

03 2013

Vrijdag gaat het sneeuwen

Vrijdag gaat het sneeuwen

Ja, ze weten het zeker. Het gaat sneeuwen vrijdag, en ik hou m’n hart vast. Want gaan we nu waarschuwen via de media of niet? Hoe erg gaat het worden, hoe erg zal het zijn. Waarschuw je niet, dan ben je in gebreken gebleven. Waarschuw je wel, en het is toch niet zo erg heb je onnodig paniek veroorzaakt. Kortom, het is nooit goed. Maar stel er valt vijf centimeter, wat hebben we dan? Strooiwagens met veel zout. In het nieuws koppen met “waarschijnlijk zout tekort deze winter”. Slecht voor de berm planten, de weg gaat stuk. Wie gaat dat allemaal betalen. Verzekering premies moeten omhoog wegens de vele aanrijdingen. Strengste winter ooit in aankomst. Noordzee zal dicht vriezen, eilanden niet meer meer bereikbaar. Gas tekort, en daklozen hebben geen slaapplaats. Dan komen de “deskundigen”. De één weet het nog beter dan de ander. Read the rest of this entry →

05

12 2012

En dan is het weer zover

En dan is het weer zover

Ik bedoel “weer”, de zon. Hij is er weer. Nu is hij of zij helemaal niet weggeweest. Maar vele wolken achter elkaar aaneengesloten verhinderde dit de laatste weken, maanden. We hebben in Nederland nog steeds het probleem dat de herfst nogal lang duurt. Een maand of negen. Één maand winter, een maand lente, een maand zomer, en dan is het alweer zover. Het is de laatste jaren blijkbaar ook de gewoonte geworden om de overgang maar over te slaan. Zo loop je nog op je moon boots, en zo weer op je slippers. Zo is er nog een koude noorden wind. Om vervolgens de andere dag op het nieuws te horen. “Vandaag een warme broeierige dag”. Waarschijnlijk de opwarming van de aarde. Allemaal goed en wel, maar kan het een beetje meer geleidelijk? Zodat we er een beetje aan kunnen wennen. Op ons gemak de barbecue kunnen pakken, en de schaatsen in het vet kunnen doen. Nu gaat het in één moeite door. Ik bewaar ze ook naast elkaar tegenwoordig. Dit bespaart weer tijd. Want voor je het, weet is het al zover. De kikkers moeten snel zijn met hun kikkerdril eitjes uit te poepen. Want voor je het weet is het te warm, en heb je spiegel eieren. Die beesten weten het ook niet meer. De ene dag krijg je je kaken niet van elkaar van de laatste nachtvorst. Om vervolgens de volgende dag in een droge sloot te zitten waar je de kikkerdril niet in kwijt kunt. Winterbanden plakken aan het asfalt vast. Met de ruitenwisser vloeistof kun je spontaan je ramen flamberen. De wereld veranderd zegt men. Ja oké, kan het niet wat geleidelijker? Ik weet niet meer of ik het zout over mijn vers gegrilde biefstuk moet gooien. Of dat ik het over m’n linker schouder moet gooien om de sneeuw weg te krijgen. Ik heb gehoord dat er speciale schaatsen komen. Met één klik kun wieltjes naar onderen klappen. Als je de elfstedentocht aan het rijden bent, en het weer mocht onderweg omslaan is dit zeer handig. Wel op tijd van het ijs stappen. Read the rest of this entry →

23

05 2012

Waar blijft de winter?

Waar blijft de winter?

Zo zit je het ene jaar weken in de sneeuw. En zo heb je geen sneeuw en stormen. Ik heb al weer voorzichtige opwarming van de aarde berichten mogen lezen. Vorig jaar waren die berichten zeer zeldzaam. Maar nu dreigt zelfs Groningen onder te lopen. Krijgt natuurmonumenten toch nog haar zin. Voor een muggen plaag is het nog te koud. Maar wie weet komt daar volgende week verandering in. Ach, je moet het positief blijven benaderen, nietwaar? Koop nu in ieder geval je slee, schaatsen, en sneeuw schep. Ze zijn spotgoedkoop. Want volgende week kan het heel anders zijn. Wij Nederlanders willen het liefst winters die ijs en sneeuw hebben. Niet te veel niet te weinig, en niet te lang. Seizoenen, dat willen we graag. En oh wat kunnen we zeuren als het niet zo is. Daarom houdt het weer hier in Nederland rekening met ons. We krijgen nooit wat we verwachten. Gewoon pesterij. En dan hebben we natuurlijk onze weermannen en vrouwen. Zowel met als zonder technische ondersteuning zal ik maar zeggen. Zodra deze beginnen te zeggen dat het volgende week kouder wordt. Wordt het gegarandeerd warmer. En andersom natuurlijk. Laatste voorspelling is dat er voorlopig geen winter aan komt. Nou, ik denk dus volgende week. Er kwamen vanavond ook weer ganzen over. Maar daar kun je ook geen pijl meer op trekken. Volgens mij vliegen ze elke avond met z’n allen tegen elkaar in. Vandaag of morgen een doffe klap, en regent het ganzen. Natuurminnend Nederland in rep en roer. Oh jee, wat zou er gebeurd zijn? Een virus? Gekke ganzen ziekte? Nee, het zijn er gewoon te veel mensen. Als we alle ganzen zouden plukken kunnen we heel China van donzen dekbedden voorzien. Doe Tibet er ook bij. Punt is dat wij Nederlanders gewoon te lief zijn. Read the rest of this entry →

04

01 2012

Wat stormt ut

Wat stormt ut

Gelukkig waait alles weg. Maar toch blijft er genoeg lucht over. Het schuift dus gewoon op. Altijd is er weer nieuwe lucht. Wij mogen toch ook wel eens een heel stuk blauw krijgen? Jammer genoeg zijn we niet aan de beurt deze zomer. Hoe harder het waait, des te meer wind. Dan maar er dwars doorheen. Op de fiets of lopend. Laat je haren maar wapperen. Laat die boven kamer maar eens flink luchten. De wind blaast langs je oren, je kunt bijna niets meer horen dan geruis. In de verte stemmen, maar dat is niet erg. Langs de sloot, het water spat omhoog. Eendjes beschut in het riet. Enkele veertjes waaien recht omhoog. Maar dat deert ze niet. Een paraplu klapt dubbel aan de overkant. Je moet lachen, het is de jouwe niet. Maar nu word je ook nat, want het giet. Dan maar nat, het kan je niet schelen. Terug naar huis, door de regen. De deur gaat al open, en meewarig is de blik die je kreeg. Je vertelt, het is niet erg. Dit brengt alles teweeg. Je schuift voor de open haard. En kijkt naar de vlammen. Altijd weer anders, net als het weer. Je ruikt aan je glas, oei dat is sterk. Je wist het bijna niet meer. Van de herfst naar de herfst. Zo was het toch ook weer? ‘Ruik ik daar zuurkool?’
Read the rest of this entry →

06

09 2011