De geur van verbrand vlees
De geur van verbrand vlees.
Het is vijf uur in de morgen. Vogels kondigen een nieuwe dag aan. Dit had van mij ook wat zachter gemogen. Ik draai me nog maar eens om. Het is zeven uur, en nu beginnen er ook een paar eksters te krijsen. Allemachtig, kunnen die vogels niet gewoon fluiten? Door de gordijnen heen zie ik een vreemd verschijnsel. Het is een lichtstraal, maar dan zo fel dat je er niet in kunt kijken. Het moet buitenaards zijn. Bang maar nieuwsgierig sla ik het gordijn weg. Het is inderdaad buitenaards. Het is de zon. Ik was bijna vergeten hoe het was. Buiten gekomen voel ik de warme gloed op mijn rug. M’n sigaar smaakt er een stuk beter door. Maar ik moet haasten, haasten naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Want straks komen ze allemaal. Direct naar de vleesafdeling. Er liggen nog een paar barbecue pakketten. Ik moet nog iemand opzij zetten om het te bemachtigen. Door naar de houtskool. Alleen nog gewone houtskool. Dat moet dan maar, ik heb geen keus. Onderweg naar de kassa scoor ik ook nog aanmaak blokken. Alleen nog van die witte, maar die stinken zo. Het kan me niet schelen. Vandaag is de dag. Vandaag schijnt de zon. Morgen kan het heel anders zijn. Ik bel familie en m’n beste vrienden. Misschien is het de enigste dag van dit jaar dat het kan. De barbecue staat vol met water. Met een handige beweging leeg ik hem in het bloemperk. Had al genoeg water gehad, maar het is niet anders. Read the rest of this entry →