Posts Tagged ‘vakantie’

Komkommertijd

Vroeger, lang geleden was er zomers altijd komkommertijd. Lekker weer, komkommers in overvloed! Deze draaide dan ook door op de markt door het grote aanbod. Veel mensen op vakantie, weinig nieuws, en dit was dan het enige nieuws dat er was. Komkommertijd….. Wat een heerlijke tijd. De laatste tien jaar is dit aardig veranderd maar niet in goede zin. Blijkbaar is het nodig om mensen om te brengen als ze niet doen, of geloven wat jij wilt geloven. Dit zie ik de komende jaren nog niet veranderen. Het klimaat hebben wij zelf geschapen. Het is begonnen toen in de jaren zeventig de leraren en leraressen zich bij hun voornaam genoemd wilden hebben. Dat is niet zo erg, maar niet door kinderen van tien jaar. Alles moet kunnen en gedogen. Je maakt een wet, of regel. Maar ga je daar toch alstublieft niet aan houden. Neee, regels zijn er om gebroken te worden. En als de nieuwkomers zich niet aan de regels houden, ach dan volg je gewoon hun regels toch? Tot de dood erop volgt dan maar. En keer vooral je andere wang toe als er weer van de hakkenbar wordt geroepen. Haat imams mogen blijven, en kunnen ongestoord hun verderfelijke werk voort zetten. Een vrouw met twee kinderen hier al acht jaar in Nederland kan vertrekken. Read the rest of this entry →

18

08 2017

President als oorlog misdadiger

President als oorlog misdadiger

Het is al weer twee dagen geleden, maar het gevoel dendert voort. Zoveel onschuldige mensen en kinderen met één druk op de knop om het leven gebracht. Het is niet te bevatten hoor je dan. Maar eigenlijk kunnen we het maar al te goed indenken. De spanning voor je op vakantie gaat. De kinderen die het aanvoelen, en dreinerig zijn of vervelend. De laatste dingen. Tijdschakelaar op de verlichting. Krant tijdelijk stopgezet. Koelkast leeg, tickets uitgeprint. Koffers wegen, labels aanbrengen met het adres. Ook binnenin de koffer mochten ze kwijtraken. Vragen aan de buren of ze de vuilnisbak buiten zetten. Is de taxi geregeld, of de lang parkeren plek. En dan op weg. Het inchecken, nog even wat drinken en wat eten. Wachten op de gate, en dan is daar de altijd onverstaanbare stem die allerlei meldingen heeft die je absoluut niet kunt verstaan. Er staan mensen op, en ook jij staat op. Alle kinderen bij elkaar? Paspoorten gereed? Vriendelijk lachend staan ze u op te wachten in het vliegtuig. Plaatsen opzoeken, bagage in de vakken en dan onderweg. De instructie, je kijkt elkaar aan. Beetje spannend, maar leuk. De kinderen zijn nog wat beweeglijk, maar straks een film. Dan een paar mensen op de grond die spreken in het Russisch. Ze zijn zo blij met hun pas verworven leger outfit. Ze voelen zich echt man, geleid door iemand met een nog grotere ego. Read the rest of this entry →

19

07 2014

Verkiezingen

Verkiezingen

Geweldig, de beer putten worden weer opengetrokken. Nog even proberen oude zaken op te rakelen. Om nog net het laatste beetje opinie te wijzigen. Je beschuldigd nog even wat mensen van fraude zaken van veertien jaar geleden. Je beschuldigd je tegenstander op Hitler te lijken, terwijl de holocaust ontkend wordt. Koop nog wat leden om door briefjes in de bus te duwen dat het wel eens compleet mis zou kunnen gaan met het cultureel centrum van deze groep. Ja, het vuil gooien is begonnen. Echt professioneel gedrag, maar niet anders dat je zou verwachten van de politiek. En weet je wat nu zo vreemd is? Al jaren roepen ze allemaal hetzelfde. We gaan de zorg verbeteren, onderwijs, meer blauw op straat, meer cultuur, asiel beleid aanpakken, meer groen. Nou dat was het wel zo’n beetje toch? Ik zou zo in de politiek kunnen! Maar dan, ze zijn gekozen. Ze zitten in de kamer, of gemeente. Jaa, maar wat nu? Heb ik allemaal allemaal dingen gezegd die moeten worden uitgevoerd. En ja, wie gaat dit doen? Nu heb je een probleem. Hoe kom ik die vier jaar door zonder iets te doen? Hoe hou ik die mensen zo lang mogelijk aan het lijntje, en denken zelfs dat ik iets uitvoer. Door veel in de media te zeggen dat er iets moet gebeuren. Door af en toe mensen te beledigen, en in een kwaad daglicht te stellen. Verder lange reizen naar het zuiden. Het maakt niet uit waar naar toe. Als het maar lekker warm is. Je verteld dat het een oriëntatie reis is, en binnenkort met een verslag zal komen. Na acht weken kom je terug, en bent blij en uitgerust. Vakantie? Nee die komt nog. Maar na acht weken is toch iedereen vergeten dat u een verslag ging schrijven. en u doet dat gewoon niet. Als iemand erom vraagt, zeg je er nog aan bezig te zijn. Vooral geen datum noemen. Read the rest of this entry →

14

03 2014

We zijn verbaasd en geschokt

We zijn verbaasd en geschokt

Net terug van vakantie kijk en beluister je het Nederlandse nieuws weer. En steeds zijn we weer geschokt over één of ander zakken vul schandaal. Het zijn de hufters, en parasieten van onze samenleving. En het houdt niet op. Néé, geen mega bonussen voor de bankdirecteuren, of medewerkers. Maar bij Robeco was er nog wat ruimte. Net als je denkt dat deze nog een beetje betrouwbare naam heeft, is het tegendeel al snel bewezen. Dus we zijn verbaasd, dus we zijn geschokt. Geweldig, verbijsterend! En nu dan? Wat gaat er gebeuren? Ik denk een commissie, die over vijf jaar of zo een berichtje plaatst op de vierde pagina van de krant met volgende bericht. De commissie “zakken vullen en niet meer lullen” heeft het volgende bedacht over de toegeëigende miljoenen van het voormalige personeel van de inmiddels van naam veranderde Robeco in ” Breng uw geld hier, het interesseert ons geen zier”. Beetje lange naam, “snel rijk” zou ook kunnen, wel over uw rug.
Hebben de volgende uitspraak: Read the rest of this entry →

03

07 2013

De laatste dag voor kerst

Laatste dag voor kerst

Er heerst een vreemde spanning op straat. Ineens zijn er opvallend veel mensen, en het regent toch aardig. Ik moet er ook aan geloven, en stappen in de auto. Het verkeer is ook al raar. Ik rij toch aardig door, maar er zijn nog mensen die over mij heen willen. Aangekomen bij de parkeerplaats is het al niet anders. Rekenend op geen plek rij ik er toch maar op. En zowaar zie ik een plekje vrij. Richtingaanwijzer uit, en stuur in. Daar komt nog iemand aangereden die hetzelfde plekje in gedachte had. En normaal ben ik niet zo. Het was een vrouw al wat op leeftijd. En gemakkelijke prooi, en ik voel mij terstond schuldig. Mijn mijn vrouw wist direct te vertellen dat het de vrouw was met dat hondje die altijd in het winkelcentrum alles onder schijt. Allemachtig, toch een goede zet zo vlak voor kerst. Weg schuldgevoel, en maakt plaats voor overwinning. Stemmingen kunnen snel omslaan. Zou er nog een winkelwagen zijn, roept Marian voor mij uit. Wel te hopen, want er heerst een vreemde gloed in mijn vrouw haar ogen. Er komt zelfs een hele trein van winkelwagens aangereden. Begeleid door twee vlieggewicht jongemannen. Net als mijn vrouw al een winkelwagen tracht weg te duwen wordt zij ingesloten door deze twee. Het is dat ze er niet overheen kon springen, anders had ze dit zeker gedaan. ‘Ja, hoe moet dit nu’ roept zij uit. De twee jongemannen doen alsof ze doof zijn. En gaan door met hun sliert winkelwagens. Hier zullen ze later spijt van krijgen! We gaan de winkel in, en ben mijn leven niet zeker. Ze komen van links, rechts, van voren, en achter met hun mandjes en wagens. Ik besluit het hoofd koel te houden, en helder te blijven denken. Ik gooi nog wat nootjes in de kar. Dan heb ik ook wat bijgedragen aan deze gekte. Want van de markt viel zwaar tegen. Ik heb de indruk dat die nog even snel van de oude voorraad af wilde. Ik rij terug met de wagen waar ik haar voor het laatst heb gezien. Read the rest of this entry →

24

12 2012

Het moest er van komen

Het moest er van komen

Vakantie in Griekenland, Kos.
Hoelang rij je naar Schiphol? Normaal een uurtje, maar laten we maar twee uur vroeger vertrekken. Om zes uur afgesproken in de park en fly. Dat leek me wel wat. Auto bewaakt, en ze brengen je zo voor de poort. Dus klokke vier uur uit Hellevoetsluis vertrokken. De N57 af, Europoort in, en direct in de file. Balen, ongeluk gebeurd? Vrachtwagen op zijn kop? Je weet het niet. Dit deel telt voor de rest van Nederland betreft berichtgeving niet mee. De lieftallige dame van mijn cruise Control heeft nog een alternatieve weg gevonden. Eigenlijk weet je al dat het geen bal uitmaakt. En je vervolgens op de parallel weg in de file staat. Er schieten direct al nood scenario’s door mij heen. Direct doorrijden naar Schiphol, en dan daar de auto maar stallen. Maar wonder boven wonder gaat het voorbij de twee tunnels weer goed. En komen we uiteindelijk veel te vroeg easyparksfly aan. Alles dicht. Maar een telefoonnummer bied uitkomst. De chauffeur stond op Schiphol. En was in zeven minuten terug. Dus tijd voor een sigaar, en sigaret naast mij. Alles in de bus geladen, en richting Schiphol. Ik probeer altijd wel een praatje te maken met chauffeurs. Maar deze was zelf al honderd uit aan het praten. Vrijgezel, en dat bleef nog wel even zo verzekerde hij ons. Nare ervaringen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst zullen we maar zeggen. We eindigden met het gesprek met een caravan in Frankrijk. Wat anderen te kort komen hebben sommige weer veel meer. Maar beter zo als zo’n zwijgende pilala. Dus ook op de luchthaven veel te vroeg. De incheckbalie moest nog open gaan. Tegenwoordig kun je thuis al inchecken, dat scheelt weer. Scan je document in, bevestig de uitgeprinte label aan je koffer. En het verdwijnt in een zwart gat. Geweldig allemaal. Dan nog maar even naar buiten voor een laatste sigaar en sigaret. Het begrensde rook gedeelte bevatte twee palen met een gebogen stalen dak. Aan alle kanten open, met twee asbakken aan de zijkant. Het was tijdelijk stond er nog op. Read the rest of this entry →

30

09 2012

Wat erg, vakantie

Wat erg, vakantie

Daar zit ik dan, uitkijkend over de Adriatische zee. De maan staat boven het water. Een lichtend spoor begint zich af te tekenen in het water. Het is een halve maan. Hoe was het ook alweer, wassende maan? Nieuwe maan twee kwartieren? Ik weet het echt niet meer. Mijn gedachten zijn leeg. Hoewel ik de mogelijkheid heb op internet het een en ander op te zoeken doe ik het niet. Het moet simpel blijven. De denk machine moet rust hebben. Geen moeilijke dingen. Alleen de zee en maan, langzaam zakkend in de zee. Welnee niet echt, draait gewoon om de aarde. Temperatuur is nog steeds kamer temperatuur. Toch is het al elf uur geweest. M’n iPod speelt Pink Floyd. Wie zeg je? Ik weet het, voor de jeugd niet bekend. Google er maar naar. Mijn balkon voor veertien dagen, er is voor betaald. En toch zo onbetaalbaar. Voor de mensen hier misschien heel gewoon. Maar voor ons een geschenk. Viertien dagen lang temperaturen boven de dertig graden. Is dit nu zo moeilijk? Denk het niet. Maar we moeten er een verdomd stuk voor rijden. Is het de moeite waard? Ach ja, echt wel. Driedubbel en dwars. Geen zuchtje wind te bekennen. In de verte hoor ik gestamp van een of ander biergesticht. Toch wel leuk. Het maakt niet uit wat voor plaat ze draaien. We horen alleen de bassen. Zo klinkt elke plaat hetzelfde. Dit hoor je pas als je op grotere afstand zit. Bonk gebonk gebonk gebonk. Binnen kijkt Marianne naar BVN TV. Ook hier te ontvangen via hotbird. Vervelend is dat je hier ook alle ellende kunt ontvangen en meer. Wist je trouwens dat er ongelofelijk veel erotische zenders zijn in het Arabisch. Andere zenders vertellen dat het heel slecht gaat in Europa. Hongerende kinderen en armoe. Verteld door de in hoogst eigen persoon de minister president van Iran. erg hè. Laat maar in die waan, komt hij gelukkig niet naar ons toe. Gisteren nieuwe buren gekregen. Read the rest of this entry →

28

06 2012

Hotel

Hotel

Zo onderweg zoek je een hotel. Nu heb je natuurlijk prachtige gidsen om uit te kiezen. Maar nooit in de plaats waar jij bent. Dus ben je toch vaak aangewezen op je eigen ogen. Zowaar kwamen we een stad ingereden met een bordje “hotel route”. Je denkt, dat is mooi. Nu moet het toch snel opgelost zijn. Na een dag rijden ben je toch niet zo helder meer. Eerste hotel, malle Pietje is er niets bij. Rotzooi op de parkeerplaats, en dooie geraniums aan de muur. Doorrijden, dat is niets. Kan me de binnenkant al inbeelden. Een niet al te helder persoon achter de balie, en een douche die niet werkt. Zo doen we nog enkele als: “dit is niets” “deze ook niet” en “voor m’n verdriet niet”. Dan komen we park zicht tegen. Naam is goed, en het aanzicht ook. Snel naar binnen. Entourage is goed. Maar dat zegt niets. Veel spiegels. ‘Wat wilt u’ is de vraag. Nou wat denk je? Ik sta in een hotel, met twee tassen. En het zweet op mijn voorhoofd. Ik wil een paar keer met de lift op en neer, en dan gaan we weer. Ja, een kamer natuurlijk. Roken? Ja, ik vind het nog steeds lekker. Na een korte uitleg, gaan we op pad. De lift heeft spiegels rondom. Ik inspecteer alle wanden van de lift. En kijk daarna omhoog. Mijn vrouw denkt dan al snel dat er iets niet goed is. En kijkt ook omhoog. D’r hangen twee mensen aan het plafon, en een schrik reactie gaat door ons heen. Maar nee, het plafon heeft ook een spiegel. Ik vond de deuren ook al zo ver doorlopen omhoog. Makkelijk als je giraf omhoog wilt krijgen schoot nog door mijn hoofd heen. Dus al lachend gaan we omhoog. Lachen is altijd goed. De kamer, is heet, gewoon ontzettend warm. Read the rest of this entry →

16

07 2011

Vertrekken

Vertrekken

Altijd ergens naartoe. Vertrekken, op vakantie, naar een nieuw huis, een nieuwe baan. We vertrekken altijd wel ergens heen. Als je vertrekt heb je altijd “dat” gevoel. Verwachting, opluchting, gevoel van iets achterlaten. Maar ook twijfeling, doe ik er goed aan? Is het echt beter waar ik heen ga? Heb ik niet te snel beslist? Wie laat ik achter, en met wat voor reden. Is er een goede reden? Maar die is dan meestal alleen voor jezelf. Maar andere behoeven jou mening niet delen. Ook al zou je het graag willen. Heb je niets vergeten? Paspoort, CV, of alleen je goede zin. Want je gaat op vakantie. Oh, maar dan is het niet erg. Je komt weer terug, iedereen weer blij. Maar dat hangt natuurlijk ook af of die goede zin er altijd al was. Waarom gaan we op vakantie? Voor het goede weer? Maar dan is het thuis toch ook vaak goed. Of is het de andere lucht, andere hoogten? De ander taal andere gewoonten, anders eten. Anders ruiken, en lekker warm zeewater. Read the rest of this entry →

08

07 2011

Verjaardag

Verjaardag

Je wilt er veel vieren, maar niet te snel achter elkaar. De eerste verjaardag heb je geen idee van. Wie zijn die idioten die voor je staan. En waarom proberen ze m’n eten in de fik te steken. Bij de tweede verjaardag gaat het al wennen. Twee kaarsjes in m’n eten. Maar vorig jaar liep het ook goed af. Dus geen reden voor paniek. Ik sla er nu maar eens met mijn handen in, dat verwachten ze nooit. Ze lachen zich een deuk. Die moet ik onthouden voor volgend jaar. Kunnen we weer lachen. Het jaar daarop was het ineens niet leuk meer. Ik ben er zeker al te oud voor? En wat een drukte, wie zijn al die mensen? Krijgen we dit elk jaar zo? Dan ga je al richting 6 jaar. Moet je al die kartonnen hoedjes op. Want dit staat zo leuk. Ik was er toen al bang voor dat ik volledig voor paal zou staan. Als ik nu terug kijk weet ik het nog steeds, wat ik dacht op dat moment. En ja, ik zie er echt niet uit op die foto. Read the rest of this entry →

06

05 2011