MartinvanGijn.nl

President als oorlog misdadiger

Het is al weer twee dagen geleden, maar het gevoel dendert voort. Zoveel onschuldige mensen en kinderen met één druk op de knop om het leven gebracht. Het is niet te bevatten hoor je dan. Maar eigenlijk kunnen we het maar al te goed indenken. De spanning voor je op vakantie gaat. De kinderen die het aanvoelen, en dreinerig zijn of vervelend. De laatste dingen. Tijdschakelaar op de verlichting. Krant tijdelijk stopgezet. Koelkast leeg, tickets uitgeprint. Koffers wegen, labels aanbrengen met het adres. Ook binnenin de koffer mochten ze kwijtraken. Vragen aan de buren of ze de vuilnisbak buiten zetten. Is de taxi geregeld, of de lang parkeren plek. En dan op weg. Het inchecken, nog even wat drinken en wat eten. Wachten op de gate, en dan is daar de altijd onverstaanbare stem die allerlei meldingen heeft die je absoluut niet kunt verstaan. Er staan mensen op, en ook jij staat op. Alle kinderen bij elkaar? Paspoorten gereed? Vriendelijk lachend staan ze u op te wachten in het vliegtuig. Plaatsen opzoeken, bagage in de vakken en dan onderweg. De instructie, je kijkt elkaar aan. Beetje spannend, maar leuk. De kinderen zijn nog wat beweeglijk, maar straks een film. Dan een paar mensen op de grond die spreken in het Russisch. Ze zijn zo blij met hun pas verworven leger outfit. Ze voelen zich echt man, geleid door iemand met een nog grotere ego. Read the rest of this entry →

God voor alle mensen?

Niet voor lesbo’s en homo’s dan? God schiep toch alles? Maar deze horen er niet bij volgens sommige mensen dan, die zelf toch ook geschapen zijn door god. Een soort hoogverraad dan? Geloven is makkelijk hè, invullen naar wat jezelf leuk vindt is altijd goed niet? Maar als je wilt geloven, kijk dan eens echt om je heen. En zie wat één man allemaal voor elkaar heeft gekregen. Elke korrel zand, miljoenen soorten insecten. Vogels, vissen. En dat allemaal in record tijd van zeven dagen. Je moet erin geloven, dit is niet erg. Maar geloof er dan ook in. Probeer er niet steeds een andere draai aan te geven. Want dat is niet eerlijk. God schiep alle mensen, ook die anders zijn. Ook die goed zijn, ook die slecht zijn. Het is niet anders, wen er maar aan. Als iemand anders is? Dan heeft god het toch zo gewild / gemaakt blijkbaar. Als je daaraan twijfelt, aan wie twijfel je dan? Aan jezelf, of god, of beide? Maar heb je wel eens nagedacht hoe deze planeet er uit zou zien zonder geloof. Nee, ik heb het niet over de moskeeën, kerken, En andere gebed huizen. Er zijn er echt prachtige bij. Maar over de twijfelachtige invloed die als een donkere deken over onze wereld hangt. Trefwoorden zijn: intolerantie, moord, discriminatie, homo haat, geloof haat, oorlog, genocide, kinderen misbruik, misbruik. Valt het niet op dat het altijd ergens tegen is, je altijd iets niet mag. Andere gelovigen bij voorbaat uitgesloten zijn, net zoals de niet gelovigen. Tegen vooruitgang, tegen techniek. Read the rest of this entry →

Kinderen op tanks

Vanavond probeerde ik wat beter beeld te krijgen. Er zat hier nog een beetje sneeuw in. Met het oog op morgen, voetbal. Zou het nog wat worden? Als testbeeld stond het late journaal aan. Dan zie ik ineens kinderen zitten op een tank. Er was geen geluid bij, en ik dacht nog. Goh, wat leuk. In mijn prille jeugd ben ik ook nog wel eens op een tank gezet door mijn vader. Het was er eentje die al lang niet meer werkte. Maar nu zie ik die tank ook rijden op het journaal. Is dit niet een beetje gevaarlijk dacht ik ook nog. Het geluid wat harder gezet om te horen waar het over gaat. Mijn maag draait om als ik de ware reden hoor. Ter bescherming van de soldaten binnen in de tank. In wat voor wereld zijn we terecht gekomen. Net als je denkt kan het nog gekker, wreder, meedogenlozer zie je dit. Misselijk makende beelden. Het volgende beeld is van kinderen die het niet overleeft hebben. Ze lijken wel te slapen. Eentje weggekropen in een laken. Ik zag mijn eigen kinderen vaak zo liggen. Als we samen ’s avonds laat nog even de slaapkamerdeur op een kier hadden. Nog even genieten, en keken elkaar hierna zonder iets te zeggen aan. Heel rijk voel je je dan. Maar hebben deze kinderen nog wel ouders? Ja zelfs om deze zo te zien liggen. Ze lijken te slapen, nee deze slapen niet. Dit verraad het bloed wat aan hun kleertjes kleeft. Net zo als op de wanden van hun kamertje. Oorlog, oorlog om vrij te zijn. Deze kinderen zullen het niet meemaken. Maar vrij zijn ze nu wel. Ze hoeven niet “meer” leed mee te maken. Hopelijk zijn zij vrij in een volgend leven. Ik kijk naar het beeld. Bijna geen sneeuw meer. Read the rest of this entry →

Eindelijk recessie

We zijn officieel in recessie! Goddank hoeven we niet meer te wachten of twijfelen. Met maar liefst een half procent. Mijn dochter vroeg pas nog wat dat allemaal voor gedoe was op de TV. Gewoon doorgaan met adem halen zei ik. Niets aan de hand. Maar wat nu? Waar moeten de nieuwszenders het nu over hebben. Kijk, als je een berg beklimt, en je bent boven kun je niet verder. Je zou nog kunnen springen. Een keuken trapje kan nog van pas komen. Maar dan ben je er echt. Desillusie, afgrond, oh wat verschrikkelijk. Ach, we hebben het een jaar aangehoord. We waren onderweg naar een recessie. En eindelijk geloofd “het volk” het. De zelf voorspellende wens is uitgekomen. Maar wacht eens. Vroeger is dit al meer geweest. Richting voor de laatste oorlog meen ik. Mijn opa en oma hadden het heel slecht. Geen geld voor eten. Geen geld voor het gas muntje. Gasmuntje.. Wtf zullen velen van mijn jonge lezers denken. Nu, vroeger zat er in de meterkast een gasmeter. Denk niet dat dit aardgas was. Want dit kwam veeel later. Het was lichtgas. Gemaakt uit kolen vergassing. En werd gebruikt in de lampen thuis. Als je er een muntje in deed had je weer gas. Net als bij een kauwgom ballen automaat. Eens in de zoveel tijd werd deze geleegd. Dus geen muntje, geen gas, geen licht, geen warme hap. Maar dan was er nog een petroleum kookstel. Maar daar moest je ook petroleum voor hebben. Het voedsel was op de “bon”. Omdat er simpel genoeg niet genoeg voedsel was. Je kreeg een bepaald aantal bonnen per gezin toebedeeld. En daar moest je het mee doen. En wat deed je s’avonds? Gewoon, een spelletje bij kaarslicht. Of een boek voor de derde keer lezen. En had je geen kaars ook. Dan kon je een klein schaaltje nemen. Wat petroleum er in, en een kurk met katoentje. Deze dreef dan al brandend op de petroleum. Als je geluk had dan dreef de kurk mooi in het midden. Maar als hij naar de kant ging, had je een verkeerde schaduw. Read the rest of this entry →

Kan de zwaarste steen niet zinken?

Moeten we onszelf niet eens iets afvragen? Wat heeft ons geloof tot nu toe gebracht? Ik bedoel dan alle geloven, niet ééntje uitgezonderd. Als ik aan geloof denk komen de volgende woorden in mij op;
Angst, onbegrip, starheid, kortzichtigheid, fanatisme, oorlog, armoede, wederzijds respect, moord, onderdrukking, discriminatie, uitzonderingen, overheersing, achterstand. Misschien is de lijst nog langer. Maar wat dan? Is geloven in jezelf echt zo moeilijk? Is geloof langzamerhand niet ouderwets geworden? Misschien kun je bepaalde principes hebben, dat kan. Maar kom toch, een duizenden jaren oud verhaal over iemand die je nooit hebt gezien. Heb je er wel eens serieus over nagedacht? Waar blijven de geloof in jezelf verenigingen. Is het trouwens niet vreemd om zoiets te claimen? Maar wat is nu een “God”? Als je het zo moet begrijpen iemand die alles kan.

Read the rest of this entry →

In oorlog op afstand.

Blijkbaar zijn we in oorlog, maar ik merk er niets van. Als ik niet naar het nieuws zou kijken of luisteren zou ik er niets van weten. Geen gebulder op de achtergrond, geen rook pluimen aan de horizon. Geen F16 die schetterent langs vliegt. Geen geweerschoten op afstand. Inplaats daarvan vogels die vrolijk fluiten op één van de eerste zonnige dagen. Oorlog is ook niet meer wat het geweest is blijkbaar. Ik heb het nooit zelf meegemaakt, maar ooit gehoord van mijn ouders. Je was in oorlog, er was een constante angst. Morgen kon je huis er niet meer staan. Een paar keer in de week lucht alarm. Het zware geluid van vliegtuigen die hoog over vlogen. Nee, niets van dat alles. Alles draait gewoon door, zelfs de beurzen bewegen niet echt op alle berichten. Zijn de regels echt veranderd in al die jaren? Eens kijken, wat hebben we? Een gestoorde gek die de baas speelt over een heel volk. Een flink stuk van de bevolking die er achteraan huppelt. Nog een deel die eigenlijk niet mee wil, maar om het gezeur af te zijn meeloopt. Dan het overgrootte deel die uit pure angst al jaren niets durft te zeggen. Maar dan begint het toch te kriebelen. De immer sluimerende vonk vrijheid genaamd. Als een heidebrand gaat deze voort.
Read the rest of this entry →