Posts Tagged ‘konijn’

De avonturen van Kees

De avonturen van Kees

Kees woonde in een soort aanleun woning. Samen met een paar harige vrienden die er meer niet dan wel waren. Hij was altijd thuis, terwijl zijn vrienden vaak uit gingen. Maar hij vond het eigenlijk wel best. Kees had twee kleuren haar. Een beetje wit een beetje zwart. Dat had hij zijn hele leven al gehad. En dat maakte hem bijzonder. Vroeger was hij er vaak mee gepest. Maar nu hij zijn broertjes en zussen niet meer zag was dit tenminste gestopt. Om het minste geringste stampten deze altijd op de vloer. Maar nu had hij tenminste rust. En vandaag zou hij er eens op uit gaan. Gewoon het hekje over, en eens zien wie er eigenlijk in de buurt woonden. Kees liep de steeg door, en wreef eens over zijn oren. Best een leuke buurt toch dacht hij. Maar dan ineens voelde hij een paar handen in zijn rug. Hij schrok zich wezenloos. En wilde direct weg lopen. Maar hij werd tegengehouden. Uren zat hij in een donker vertrek. En was volkomen de weg kwijt. Wat wilde ze met hem doen? Maar dan beland hij in een auto, en heeft geen idee waar ze hem naartoe brengen. Hij kan ze ook niet begrijpen. Terwijl zijn oren toch groot genoeg zijn. Hij stampt van kwaadheid op de grond. En probeert te zien waar ze naartoe rijden. Dan eindelijk is de rit ten einde. En beland nu in een vreemd gebouw. En wordt nu met alle liefde omgeven. En er is zelfs een dokter die hem gerust stelt en onderzoekt.

Read the rest of this entry →

14

10 2011

Het konijn

Het konijn

Gerda woonde met haar twee kinderen in een rustige wijk met geschakelde woningen. Manlief was niet meer aanwezig. En moest haar boontjes zelf doppen. Dat lukte haar vrij goed, ondanks het drukke leven dat zij had. Het was hoog zomer, en die dag stond een drama te gebeuren. Al een paar jaar was het gezin ook een konijn rijker geworden. Van opa gekregen. Ook dit is weer extra werk! Maar goed, elke dag vers water, meestal droogvoer. En Daar moest Arjan het maar mee doen. Beetje rare naam voor een konijn, maar zo moest hij heten van Sander en Maarten. Het was een Franse hangoor, en het lijkt alsof er altijd een zweem van droevigheid aanwezig is bij zo’n beest. Maar vanochtend is het helemaal mis gegaan. Een virusje, of gewoon ouderdom? In ieder geval was Arjan dood. Droevigheid alom, maar het leven gaat verder. Ook zonder Arjan. Dus Arjan moest een nette begrafenis krijgen. Op zolder werd nog een oude schoenen doos gevonden van “oud” pa zijn werkschoenen. Maat zevenenveertig. Met een beetje goede wil paste hij daar wel in. Vlakbij was een klein parkje, en daar werd hij ter aarde besteld. Na drie keer afscheid genomen te hebben liepen zij weer naar huis. Geen borrel met sigaar, maar een glaasje limonade moest het doen.
Read the rest of this entry →

07

04 2011