Posts Tagged ‘helikopter’

De laatste helikopter voor Kerstmis

De laatste helikopter voor Kerstmis

Paul had net een vracht met speciaal voedsel op het platform afgeleverd. Het was bedoeld voor de speciale kerst maaltijd aan boord van het olie productie platform. Het platform staat zo’n tachtig kilometer voor de kust van Brazilië. Nu snel terug, en naar huis toe. Dit was ook nog twee dagen reizen. Aansluitend was Paul dan drie weken vrij. Z’n gedachten waren al thuis. Hij dacht aan zijn kinderen en kleinkinderen. Allemaal weer bij elkaar. Eens per jaar was het dan heel druk in huis. Maar dat hoorde er gewoon bij. Al die stemmen door elkaar van de kleinkinderen. Van hoog tot laag. Af en toe een kreet van de kinderen of het wat rustiger kon. Normaal vlogen ze altijd met z’n tweeën. Maar zijn collega zou anders een vliegtuig later moeten nemen. En Paul had hem weg gestuurd. ‘Ga jij nu maar. Ik red die laatste vlucht wel alleen.’ Op de heenweg was net al slecht weer geworden. Maar een helikopter kan heel wat verdragen. Maar wat hij nu zag op zijn radarscherm werd hij niet blij van. Donkerrode wolken partijen. Dit betekend onweer. En in dit gebied kan het aardig tekeer gaan. Paul besloot maar een stuk om te vliegen. Tikte eens op zijn brandstof meter. Dit moest nog makkelijk gaan. Paul droomde weer half weg denkend aan thuis. Grote kerstboom, met alle cadeaus eronder. Kerstmuziek op de achtergrond. Maar ineens een grote lichtflits. ‘Wat krijgen we nu? Komt dat slechte weer mee of zo?’ Paul draait snel aan het knopje van zijn radar scherm om wat uit te zoomen. Plots breekt het zweet hem uit. In plaats dat er beter weer zou zijn aan deze kant. Leek dit nog tweemaal zo erg. Brandstof om nog eens om te vliegen was er niet meer. Dus was het nu recht door het onweer heen. Hij maakte een flauwe bocht naar rechts, om met de neus recht tegen het front in te vliegen. Na één kilometer is het al raak. Heftige luchtbewegingen zorgen dat de helikopter als een steen naar beneden valt. Om vervolgens weer met een noodgang omhoog te vliegen. Read the rest of this entry →

23

12 2011

Mist is niks

Mist is niks

Mist is eigenlijk een wolk die je niet ziet aankomen. Zo schijnt de zon nog, en het volgende moment dikke mist. Vele waterdruppels zorgen voor een dikke zwarte laag. Alles klinkt gedempt, en licht lijkt van alle kanten te komen. Zelfs de tijd gaat langzamer. Straten waar je normaal twee maal per dag langs komt, herken je pas op het laatste ogenblik. En dan word je ook nog eens nat zonder regen. Het is regen die als een deken over je heen valt. Lelijke spinrag veranderd ineens in een kunstwerk. Ze lijken allemaal te zijn verlaten. Ook de spinnen hebben er geen zin in. De dagen met mist zijn stroperig met weinig creativiteit. Voor de mensen die offshore werken zijn deze dagen extra moeilijk. Het is een vergeten tak van sport. De vele platformen die gas en olie produceren op de Noordzee. Zij zorgen voor het gas dat zo lustig brand in uw keteltje, of waar je dat eitje op bakt. Maar het personeel blijft geen jaar aan boord zitten. Na veertien dagen willen deze graag afgelost worden door hun collegae. En thuis wacht natuurlijk hun vrouw, vriendin, of vriend. En helikopters vliegen altijd, behalve… Juist, mist. En nog erger, aan-vriezende mist. S’morgens als je wakker wordt weet je het al. Read the rest of this entry →

20

11 2011

Vliegen zonder bommen

Vliegen zonder bommen

Is dat net zo iets als zwemmen met je sokken aan? Vissen met niets aan je haak. Een auto voor je deur met een lege tank. Ik weet nog het liedje van vele jaren terug. Het gaat over een dienst weigeraar. Een stukje van de tekst was. ‘Wat doe je als een stelletje kerels je meisje aan het verkrachten is?’ Het antwoord was; ‘Heren heren, wilt u onmiddellijk stoppen met het verkrachten van m’n meisje.’ Wat zijn we weer ontzettend lullig bezig in Nederland. Ik heb dan wel eens plaatsvervangende schaamte. Maar goed, wat doen we dus als we een vijandelijk vliegtuig tegen komen? We gaan dan storen, en we gooien zilver papiertjes. Wow, dat zal ze leren. Volgens mij deden ze dat ook in de tweede wereld oorlog. Om het radar te storen van de Duitsers strooiden Engelse vliegtuigen zilver papiertjes. Zeer effectief in die tijd. Geniaal van de toen levende techneuten. Maar kom jongens, we leven nu in 2011. Read the rest of this entry →

03

04 2011

Cursus

Cursus

Elk jaar is het weer zo ver. Het verplichte nummer dat steeds weer terug komt. Zoals sommigen van jullie misschien weten is dit een onderdeel van het offshore leven. Het wisselt in twee jaar. Het ene jaar brandbestrijding, en het volgend jaar de zogenaamde natte training. Nu is het niet zo dat we alles in twee jaar vergeten zijn, maar omdat het moet volgens de knappe koppen. Dan kunnen ze tenminste nooit zeggen dat we het niet wisten. Stel dat je echt iets overkomt. Volkomen terecht, eigen bestwil bla bla. Ja het is wel goed. Maar na zoveel jaren valt het niet mee er nog een leuke wending aan te geven. De leraren kennen we al minimaal twintig jaar. Sommige misschien nog wel langer. Omdat het verkeer ook niet meer is wat het geweest is slapen we dus lokaal in het hotel. Je gaat er met lood in je schoenen naar toe, maar je probeert je te verzetten tegen deze niet al te positieve gedachten. Eenmaal binnen bij de receptie is daar Marjolein. Read the rest of this entry →

01

03 2011

80 kilometer op zee

80 kilometer op zee.

Iedereen was uitgestapt, en ik bleef als enige over in de helikopter. Mijn volgende halte was Den Helder. Door de speaker werd dit nog eens benadrukt. Veertig minuten tot bestemming, wist één van de piloten te vertellen. Hij keek achterom terwijl het werd omgeroepen. Ik gebaarde met mijn hand, die kant op. De piloot knikte met een glimlach, en zette zijn zonnebril op. Dan maar lekker de benen strekken, en weg dromen. De zon was net opgekomen, en was nog rood van kleur. Hoger en hoger, tot we boven het gebroken wolkendek uit kwamen. Het was één van die dagen. Een strak blauwe hemel was boven ons, en had het gevoel dat ik zo de ruimte in kon kijken. Read the rest of this entry →

21

02 2011