MartinvanGijn.nl

Het gebeurde in Den Helder “Henk”

Hans was twintig jaar, en woonde nog thuis. Een jaar of veertig geleden. Werkte bij een plaatselijke werf als bankwerker. Altijd vrolijk, en gek van voetbal. Zelf speelde hij ook. Niet dat het een topscorer was, maar hij genoot ervan. En was zelfs gevraagd om vast bij een club te komen spelen. Zijn vader zag er echter geen brood in. Wie weet hoe anders het misschien had kunnen gaan. Het leven is vol beslissingen. Hij had ook altijd iets bijzonders, en kwam nog wel eens met één of andere verwonding thuis. Na de voetbal krijg je dorst, en dan smaakt bier toch eigenlijk het best. Maar altijd op de fiets, dat wel. Zo was het ook weer eens laat geworden, en Henk pakte zijn fiets. Het was al koud geworden zo tegen de winter aan. Na eerst een stuk te hebben gelopen met de fiets aan zijn hand was daar de eerste poging. Met een stevige zwaai lukte het om op de fiets te stappen. Dat ging goed. En onderweg naar huis kreeg hij weer meer vertrouwen. Zo veel zelfs dat hij van het dijkje ging zonder te remmen. Om vervolgens rechtdoor de sloot in te duiken. Het was zo’n moddersloot die al tien jaar niet was uitgebaggerd. Pikzwart kwam hij weer boven water. Kroop op de kant, en zat daar even de boel te overdenken. Opeens bedacht hij dat de fiets nog in de sloot lag. Henk stapte direct de sloot weer in. Viste met zijn armen onder water, en wist de fiets aan het stuur uit de sloot te trekken. Thuis gekomen kon hij niet naar binnen. Zijn sleutels was hij kwijt. Het ouderlijke schuurtje was nog open. Er stonden nog wat tuinstoelen opgeslagen, en daar kon hij wel op slapen dacht hij. Een oud dekkleed trok hij over zich heen. En viel zo in slaap. Zijn jongere broer wilde ’s morgens zijn fiets pakken om naar school te gaan. En kreeg de schrik van zijn leven. Een zwart gezicht, met die witte ogen. Zwarte piet was vroeg dit jaar. Ach, het was nooit saai. Moeders zorgde altijd weer. Maar was daarna weer streng. Want ’s nachts vissen en overdag netten drogen was er niet bij. Het werk wacht. Zij stuurde hem naar boven om te douchen.

Read the rest of this entry →

Het gebeurde in Den Helder
Katten gejank

Een jaar of wat geleden maakte men zich niet zo druk of de katten jongen kregen. De dierenarts kost geld, en de jonge katjes kon je altijd wel kwijt. Maar de laatste dagen, maar vooral nachten waren onrustig in Den Helder. De naoorlogse huisjes met de vele schuttingen en schuurtjes waren ideaal voor de buurt katten. Maar bij deze familie was de maat vol. Al nachtenlang waren de gevechten met bijbehorend gekrijs niet leuk meer. Water hebben ze hekel aan, maar weleens en kat kunnen raken met water? Juist, dat lukt maar zelden. Maar uit pure frustratie kun je altijd een poging wagen. Maar de dag gaat voort, en ben je de nacht al weer snel vergeten. Aan het aangrenzende pand woonde ook een hardwerkende huisvader. Hij werkte op een scheepswerf. En er waren die dag mensen op de werf die de tussenwanden kwamen isoleren. Nu kennen wij allemaal die handige bussen pur schuim. Maar die hebben ze voor dit werk ook in een grotere versie. Het zit in een grote soort butaan fles. Een slang er aan voor tussen buizen en wanden te spuiten. Onze buurman kon hier wel wat van gebruiken voor zijn eigen huis. Hij mocht de fles wel in het weekeind gebruiken. Read the rest of this entry →

Het gebeurde in Den Helder
De proppen-buis

Zoals bij alle kinderen is daar de tijd van de proppen buis. Meestal rond een jaar of negen. Ook Jaap had met zijn vriendje Jelle twee mooie buizen op de kop getikt. Er waren genoeg huizen in aanbouw. En dan waren er altijd wel stukjes rondom de bouwplaats te vinden. Twee mooie stukken, niet te lang, en niet te kort. Van de “Donald Duck” kon je de beste draaien. Het was even een slag om ze te draaien. En dan likken om een messcherpe punt er aan te maken. Het puntje paste precies in het gleufje dat je van je tong maakte. En dan op jacht. Stond er een raampje van de buren open. Hop, dan konden er een paar naar binnen worden geschoten. Een mooie plant in de vensterbank? Natuurlijk, daar passen er wel een paar in. De plaatselijke kat…. Oeps, die is snel weg. En ja dan ga je je vervelen. Een glaasje limonade bij Jaap thuis dan maar. Plots zag Jaap dat er een klein spleetje in de afwerking van het plafon zat. Read the rest of this entry →

Het gebeurde in Den Helder

Jaap was twaalf en Jelle was tien. Het was vakantie, en prachtig weer. Achtenveertig jaar geleden. Een rij woningen, smalle tuintjes en ingericht naar de tijd. Er bestond nog een kolenhok en klopstok. Korte uitleg: kolenhok was nodig voor de kolenkachel. En klopstok waren stalen pijpen, rechtop in de grond. Met daartussenin nog een horizontale pijp. Hier kon je de kleedjes ophangen, die dan uitgeslagen werden. Daarboven waren lijnen gespannen voor de was. Onmisbaar voor die tijd. Elk tuintje was een kopie van de volgende de volgende, en zo voort. Bij het schuurtje was een mast gemaakt, hier kon pa eventueel een vlag in hangen. Hij stond er al sinds het eind van de oorlog. Jaap en Jelle waren wat van plan. In het schuurtje hadden ze een lang touw gevonden. Hier moest wat mee gebeuren. ‘Kunnen we geen berg beklimmer spelen?’ Zei Jaap.
Ja, dat was een goed idee. Maar nu zijn er weinig bergen in Den Helder, en naar de duinen was nog een stuk lopen. Dus het plan werd opgevat het touw boven in de mast vast te maken. Er was een stalen oog, waar het mooi doorheen zou kunnen. Met wat geklauter konden ze net op het schuurtje komen. Het touw werd door het oog gehaald, en dan weer naar beneden. Jaap zou Jelle dan optrekken, net als een echte bergbeklimmer. Jelle maakte het touw rond zijn middel vast, en Jaap begon te trekken. Een klein stukje van de grond, en Jelle hing horizontaal in het touw. Dit was niet de bedoeling. Hoe ze het touw ook vastmaakten, steeds lag Jelle op zijn kant, op zijn hoofd. Maar niet rechtstandig omhoog. Dit moest anders, het zou lukken! Jelle had een idee. ‘Als we nu het touw eens achter m’n shirt langs laten lopen. En dan zo langs mijn nek omhoog. Dan hou ik mijn hoofd wel een beetje schuin om het niet te laten wegschieten. Dit alles gebeurde achter een twee meter hoge schutting. Daar achter was een straat. Dus zo gebeurde het. Jaap begon te hijsen, en Jelle ging beetje bij beetje omhoog. Read the rest of this entry →

Waar blijft de winter?

Zo zit je het ene jaar weken in de sneeuw. En zo heb je geen sneeuw en stormen. Ik heb al weer voorzichtige opwarming van de aarde berichten mogen lezen. Vorig jaar waren die berichten zeer zeldzaam. Maar nu dreigt zelfs Groningen onder te lopen. Krijgt natuurmonumenten toch nog haar zin. Voor een muggen plaag is het nog te koud. Maar wie weet komt daar volgende week verandering in. Ach, je moet het positief blijven benaderen, nietwaar? Koop nu in ieder geval je slee, schaatsen, en sneeuw schep. Ze zijn spotgoedkoop. Want volgende week kan het heel anders zijn. Wij Nederlanders willen het liefst winters die ijs en sneeuw hebben. Niet te veel niet te weinig, en niet te lang. Seizoenen, dat willen we graag. En oh wat kunnen we zeuren als het niet zo is. Daarom houdt het weer hier in Nederland rekening met ons. We krijgen nooit wat we verwachten. Gewoon pesterij. En dan hebben we natuurlijk onze weermannen en vrouwen. Zowel met als zonder technische ondersteuning zal ik maar zeggen. Zodra deze beginnen te zeggen dat het volgende week kouder wordt. Wordt het gegarandeerd warmer. En andersom natuurlijk. Laatste voorspelling is dat er voorlopig geen winter aan komt. Nou, ik denk dus volgende week. Er kwamen vanavond ook weer ganzen over. Maar daar kun je ook geen pijl meer op trekken. Volgens mij vliegen ze elke avond met z’n allen tegen elkaar in. Vandaag of morgen een doffe klap, en regent het ganzen. Natuurminnend Nederland in rep en roer. Oh jee, wat zou er gebeurd zijn? Een virus? Gekke ganzen ziekte? Nee, het zijn er gewoon te veel mensen. Als we alle ganzen zouden plukken kunnen we heel China van donzen dekbedden voorzien. Doe Tibet er ook bij. Punt is dat wij Nederlanders gewoon te lief zijn. Read the rest of this entry →

Yaris op waterstof deel 4

Jaaa, het is gelukt. Na de laatste aanpassing succes! Na
de rit naar huis af tanken, en uitrekenen. Dit gaat er meer op lijken, 1 op
20,98 ! dus zeg maar één liter benzine, één en twintig kilometer rijden. Daar
gaan we voor. Wat is er aan veranderd? De installatie bestaat uit:

Twee maal een accu 12 volt 90 Ampère, totaal dus 180 Ampère.

Een zekering van 40 Amp.
Read the rest of this entry →

Cursus

Elk jaar is het weer zo ver. Het verplichte nummer dat steeds weer terug komt. Zoals sommigen van jullie misschien weten is dit een onderdeel van het offshore leven. Het wisselt in twee jaar. Het ene jaar brandbestrijding, en het volgend jaar de zogenaamde natte training. Nu is het niet zo dat we alles in twee jaar vergeten zijn, maar omdat het moet volgens de knappe koppen. Dan kunnen ze tenminste nooit zeggen dat we het niet wisten. Stel dat je echt iets overkomt. Volkomen terecht, eigen bestwil bla bla. Ja het is wel goed. Maar na zoveel jaren valt het niet mee er nog een leuke wending aan te geven. De leraren kennen we al minimaal twintig jaar. Sommige misschien nog wel langer. Omdat het verkeer ook niet meer is wat het geweest is slapen we dus lokaal in het hotel. Je gaat er met lood in je schoenen naar toe, maar je probeert je te verzetten tegen deze niet al te positieve gedachten. Eenmaal binnen bij de receptie is daar Marjolein. Read the rest of this entry →