Posts Tagged ‘bier’

Waar blijft de zomer van 2012 ?

Waar blijft de zomer van 2012 ?

Ik heb een hekel om in herhaling te vallen, maar ik ontkom er niet aan. Dit jaar weer niks? Vorig jaar was er in april nog wat te beleven. Maar tot nu toe niets. Net terug uit Kroatië heb ik niets te klagen. Het is een stuk rijden, maar dan heb je ook wat. Achtentwintig graden, ’s nachts. Overdag zo’n vijf tot achtendertig. Vreselijk, wat was het vreselijk warm, wat was het vreselijk lekker. Wist u dat ze daar heerlijk bier hebben? Wist u ook dat daar het bier te verkrijgen is in six pack’s van twee liter. Ik bedoel, één fles bevat twee liter. Ik heb ze niet gekocht. Te wanstaltig. Maar die van een liter wel. Daar is best door te komen in die hitte. Geen dom volk die Kroaten. Die weten van aanpakken. Maar terug in Nederland staat zo’n fles hier al een weer bijna een week in de koelkast.

Read the rest of this entry →

13

07 2012

Ja, het is hier warm

Ja het is hier warm

Vanmorgen al 34 graden, Kroatië wel te verstaan. Schijnt trouwens te worden geboycot in het weeroverzicht? Hallo weermannen en vrouwen, Kroatië is volgend jaar officieel lid van de Europese unie. Zou je het niet eens opnemen in het weeroverzicht? Zoals ik al zei, het is hier warm. Het is hier kokend, eitje bakken op de motorkap kan. Het zeewater voelt als een warm bad. Cicaden tsjirpen er lustig op los. Er zit hier iets in de boom dat een duppie olie nodig heeft. Het doet piep piep piep, als een roestige kruiwagen. Misschien wel een spotvogel. Net boodschappen gedaan. En weet je wat mij dan opvalt? Alles gaat gewoon door hier. Mensen blijven vriendelijk, en alles draait door. Winkels zijn de gehele dag open. Tot tien uur ’s avonds, en sommige nog later. Ook op zondag de gehele dag. En dan lees je online in de krant dat hier de toeristen niet meer buiten kunnen komen. Dat het te warm is. Whoehah ha ha. Nou echt niet. Dus lekker de boodschappen gedaan in een gekoeld winkelcentrum. Naar het appartement terug gereden, en dan aan de koffie, op het terras met zojuist gekochte donuts zonder gat. Wel met marmelade. Er is een klein beetje wind van zee, kracht 2 schat ik. Direct de kleertjes uitgetrokken, en je niet al te druk maken. Straks trekken we een ijskoud biertje open, en eten daar wat lichts bij. Stukje worst, paprika, stukje brood. Daarna is het even rusten totdat de zon een beetje zakt. Rond een uur of twee plonzen we dan de zee in. Om vervolgens weer op onze ligstoelen uit te vloeien. Zodra we denken, kom het is weer tijd. Dan plonzen we de zee in. Rond een uur of vijf is het weer tijd voor een wit wijntje, en voorbereidingen voor de barbecue. Daarna turen we weer over het water heen. Te warm, pfff. Ja het grasmaaien doe ik nu even niet.
Maar het is toch leuk dat ze in Nederland al weten te vertellen dat het veel te warm is. Want zou dit nu in Nederland zijn, ja dan is het anders. Oh jee, rampspoed. Tropen roosters worden ingevoerd. Vierkante wielen kunnen onder trein, rails worden krom getrokken, en wissels branden volledig uit door te laat aangebrachte wisselverwarming voor de winter. Bussen kunnen niet meer rijden omdat tot hun assen zijn weggezakt in het gesmolten asfalt. Statistiek bureaus vallen over elkaar heen over het aantal slachtoffers die zijn gevallen sinds het begin van de hittegolf. Elektriciteit centrales dreigen het te begeven omdat het koelwater te laag is.
Read the rest of this entry →

30

06 2012

Wat erg, vakantie

Wat erg, vakantie

Daar zit ik dan, uitkijkend over de Adriatische zee. De maan staat boven het water. Een lichtend spoor begint zich af te tekenen in het water. Het is een halve maan. Hoe was het ook alweer, wassende maan? Nieuwe maan twee kwartieren? Ik weet het echt niet meer. Mijn gedachten zijn leeg. Hoewel ik de mogelijkheid heb op internet het een en ander op te zoeken doe ik het niet. Het moet simpel blijven. De denk machine moet rust hebben. Geen moeilijke dingen. Alleen de zee en maan, langzaam zakkend in de zee. Welnee niet echt, draait gewoon om de aarde. Temperatuur is nog steeds kamer temperatuur. Toch is het al elf uur geweest. M’n iPod speelt Pink Floyd. Wie zeg je? Ik weet het, voor de jeugd niet bekend. Google er maar naar. Mijn balkon voor veertien dagen, er is voor betaald. En toch zo onbetaalbaar. Voor de mensen hier misschien heel gewoon. Maar voor ons een geschenk. Viertien dagen lang temperaturen boven de dertig graden. Is dit nu zo moeilijk? Denk het niet. Maar we moeten er een verdomd stuk voor rijden. Is het de moeite waard? Ach ja, echt wel. Driedubbel en dwars. Geen zuchtje wind te bekennen. In de verte hoor ik gestamp van een of ander biergesticht. Toch wel leuk. Het maakt niet uit wat voor plaat ze draaien. We horen alleen de bassen. Zo klinkt elke plaat hetzelfde. Dit hoor je pas als je op grotere afstand zit. Bonk gebonk gebonk gebonk. Binnen kijkt Marianne naar BVN TV. Ook hier te ontvangen via hotbird. Vervelend is dat je hier ook alle ellende kunt ontvangen en meer. Wist je trouwens dat er ongelofelijk veel erotische zenders zijn in het Arabisch. Andere zenders vertellen dat het heel slecht gaat in Europa. Hongerende kinderen en armoe. Verteld door de in hoogst eigen persoon de minister president van Iran. erg hè. Laat maar in die waan, komt hij gelukkig niet naar ons toe. Gisteren nieuwe buren gekregen. Read the rest of this entry →

28

06 2012

Het gebeurde in Den Helder “Henk”

Het gebeurde in Den Helder “Henk”

Hans was twintig jaar, en woonde nog thuis. Een jaar of veertig geleden. Werkte bij een plaatselijke werf als bankwerker. Altijd vrolijk, en gek van voetbal. Zelf speelde hij ook. Niet dat het een topscorer was, maar hij genoot ervan. En was zelfs gevraagd om vast bij een club te komen spelen. Zijn vader zag er echter geen brood in. Wie weet hoe anders het misschien had kunnen gaan. Het leven is vol beslissingen. Hij had ook altijd iets bijzonders, en kwam nog wel eens met één of andere verwonding thuis. Na de voetbal krijg je dorst, en dan smaakt bier toch eigenlijk het best. Maar altijd op de fiets, dat wel. Zo was het ook weer eens laat geworden, en Henk pakte zijn fiets. Het was al koud geworden zo tegen de winter aan. Na eerst een stuk te hebben gelopen met de fiets aan zijn hand was daar de eerste poging. Met een stevige zwaai lukte het om op de fiets te stappen. Dat ging goed. En onderweg naar huis kreeg hij weer meer vertrouwen. Zo veel zelfs dat hij van het dijkje ging zonder te remmen. Om vervolgens rechtdoor de sloot in te duiken. Het was zo’n moddersloot die al tien jaar niet was uitgebaggerd. Pikzwart kwam hij weer boven water. Kroop op de kant, en zat daar even de boel te overdenken. Opeens bedacht hij dat de fiets nog in de sloot lag. Henk stapte direct de sloot weer in. Viste met zijn armen onder water, en wist de fiets aan het stuur uit de sloot te trekken. Thuis gekomen kon hij niet naar binnen. Zijn sleutels was hij kwijt. Het ouderlijke schuurtje was nog open. Er stonden nog wat tuinstoelen opgeslagen, en daar kon hij wel op slapen dacht hij. Een oud dekkleed trok hij over zich heen. En viel zo in slaap. Zijn jongere broer wilde ’s morgens zijn fiets pakken om naar school te gaan. En kreeg de schrik van zijn leven. Een zwart gezicht, met die witte ogen. Zwarte piet was vroeg dit jaar. Ach, het was nooit saai. Moeders zorgde altijd weer. Maar was daarna weer streng. Want ’s nachts vissen en overdag netten drogen was er niet bij. Het werk wacht. Zij stuurde hem naar boven om te douchen.

Read the rest of this entry →

18

06 2012

De geur van verbrand vlees

De geur van verbrand vlees.

Het is vijf uur in de morgen. Vogels kondigen een nieuwe dag aan. Dit had van mij ook wat zachter gemogen. Ik draai me nog maar eens om. Het is zeven uur, en nu beginnen er ook een paar eksters te krijsen. Allemachtig, kunnen die vogels niet gewoon fluiten? Door de gordijnen heen zie ik een vreemd verschijnsel. Het is een lichtstraal, maar dan zo fel dat je er niet in kunt kijken. Het moet buitenaards zijn. Bang maar nieuwsgierig sla ik het gordijn weg. Het is inderdaad buitenaards. Het is de zon. Ik was bijna vergeten hoe het was. Buiten gekomen voel ik de warme gloed op mijn rug. M’n sigaar smaakt er een stuk beter door. Maar ik moet haasten, haasten naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Want straks komen ze allemaal. Direct naar de vleesafdeling. Er liggen nog een paar barbecue pakketten. Ik moet nog iemand opzij zetten om het te bemachtigen. Door naar de houtskool. Alleen nog gewone houtskool. Dat moet dan maar, ik heb geen keus. Onderweg naar de kassa scoor ik ook nog aanmaak blokken. Alleen nog van die witte, maar die stinken zo. Het kan me niet schelen. Vandaag is de dag. Vandaag schijnt de zon. Morgen kan het heel anders zijn. Ik bel familie en m’n beste vrienden. Misschien is het de enigste dag van dit jaar dat het kan. De barbecue staat vol met water. Met een handige beweging leeg ik hem in het bloemperk. Had al genoeg water gehad, maar het is niet anders. Read the rest of this entry →

01

08 2011