Geen afscheid
Geen afscheid
Het is moeilijk als je iemand goed hebt gekend. Iedereen gaat dood, en je weet niet wanneer. En dat is maar goed ook. Maar soms zou het toch wel even een week van tevoren willen weten. Gewoon een laatste bijeenkomst, een feestje, laatste afspraken. Nog eens even omhelzen, en dan weten dat je hem niet meer levend zal terug zien. Niet fijn, het was blijkbaar zijn tijd. En je hebt er vrede mee. Dood gaan we allemaal. Echt, tot nu toe altijd gelukt met alle mensen op de wereld. Geen uitzondering daar gelaten. Dat is dan weer prettig om te weten. Je kunt een zak met geld hebben waar je niet overheen kunt kijken. Maar uiteindelijk helpt het ook niets. En maak ik het nu zelf mee. Nee, niet dood. Anders was het een beetje vreemd dit verhaal te lezen. Maar een collega waar je toch veel mee deelt. Iemand vlak voor zijn pensioen. Na veertien dagen aan boord stap je met z’n allen in de helikopter naar huis. Je groet, gedag, tot de volgende keer. En dan na een week dat telefoontje. Hij is er niet meer. Seconden werk naar je hoort, en weg. Read the rest of this entry →