Beste Koning, “zoeken naar een groter wij.”

Beste Koning, zoeken naar een groter “wij”. Ik ben het direct met u eens, en ik begrijp u ook. We zijn in onze schulp gekropen, dat is ook waar. Meer saamhorigheid, is ook waar. Allemaal begrippen die goed klinken, en goed zouden moeten zijn. Dat al deze zaken minder worden heeft een oorzaak. Mensen kruipen niet zomaar in hun schulp. Maar er zijn de laatste zeg vijftien jaar wat dingen gebeurd die “het” volk doet besluiten in andere dingen te vluchten als deze. Begrijp mij goed, iedereen wil dit nog steeds. Daar ben ik van overtuigd. De laatste tijd zijn er wat externe zaken waar wij als volk niets aan kunnen doen gebeurd. Een film maker en kritische persoon in Nederland wordt van zijn fiets af getrokken en zonder omhaal onthoofd met een brood mes. Genade, genade roept hij nog. Het stopt pas als hij in een plas bloed ligt, en in zijn borst een mes steekt met briefje met verklarende tekst. De kop van de romp gescheiden. Als EHBO’r mag u in dit geval beoordelen dat deze persoon dood is. Zijn leven genomen door wat uitspraken, en maken van een kritische film. Een leider van een politieke partij wordt met een magnum van het leven beroofd. Door een milieu activist. Of stond misschien wat heel erg in de weg in ons kikkerlandje met bijbehorende polder politiek. Verschillende aanslagen wereldwijd. België, Frankrijk, Duitsland enz. De kerstmarkt vorig jaar? Gezellig met elkaar kerstinkopen doen. Nog geen grote aanslagen in Nederland. Maar wel veel “verwarde” mensen die insteken op alles wat beweegt, of bedreigen mensen met pistolen, knuppels, zwaarden, en nep bommen. Concerten worden afgelast om verdachte personen en auto’s. Het meest erge is nog dat over het algemeen bitter weinig nieuws hierover later nog naar buiten komt. Eerst roepen dat het vooral geen terroristische aanslag is. Vooral geen namen. Drugs oorlogen op klaarlichte dag. Uitgaande schoolkinderen zien het in levende lijve gebeuren. Handige leraren vertellen de kinderen dat er filmopnamen zijn. Gelukkig worden we al snel voor de gek gehouden, dan went het alvast voor de toekomst. Kinderen zijn niet gek, en weten donders goed wat er aan de hand is. Misschien niet direct. Maar de klap is des te groter als ze het later moeten vernemen van anderen. 

Ja, mensen kruipen in hun schulp, blijven liever thuis dan overhoop worden geschoten op de openbare weg. Maar zelfs daar zijn we niet veilig, en word je door een automatisch wapen al slapend in je been geschoten. Het gaat goed met het slachtoffer, ze mocht het ziekenhuis weer verlaten na een paar dagen. Wat dacht u van de geestelijk schade? Die zal niet meer overgaan. Elke keer als deze persoon haar ogen sluit om te gaan slapen voelt ze de pijn weer van de kogel die haar been binnen drong met een heftig brandende pijn. Getekend voor het leven. En beste Koning, ik zeg niet dat dit uw schuld is. Ook zijn er aanslagen op het Konings huis geweest. Mensen zijn bang voor hun leven, het leven van hun kinderen, en leven van hun achterkleinkinderen. Op de weg is het drukker dan ooit. Met auto’s van verschillende nationaliteiten en redenen. Landen waar het halen van een rijbewijs een stuk makkelijker is met een paar bankbiljetten tussen het examen formulier. Vrachtwagens uit oostbloklanden die nog steeds gewoon asbest in de remschoenen hebben dat vrolijk verstuift. Vooral in tunnels hoopt dit zich op. Omdat in deze landen geen probleem is met het asbest. Waar komen toch al die vreemde ziekten vandaan. Er was nog een referendum om niet in te stemmen voor aansluiting. Maar dit mocht niet baten. Het “gewone” volk heeft hier geen verstand van. Wij beslissen wel voor u. En om te voorkomen dat er nog eens zo’n vervelend referendum komt zullen deze in de toekomst verboden zijn. Wat dit nog verder te maken heeft met democratie weet ik ook niet. Maar ga eens wat vaker langs Poetin, die kan je het precies vertellen. Vraag hem direct de MH-17 terrorist uit te leveren. Want de onderste steen moet boven komen. Ik zou het graag anders zien, waar moet ik tekenen. Voor de vraag komt wat doe je er zelf aan? Ik behandel mensen in mijn praktijk met burn out’s. En het valt mij op dat al deze zaken steeds meer naar voren komen. Mensen zijn bang, bang om te sterven. Willen weer lol in hun leven hebben zonder te vrezen voor hun leven. Als ik tegenwoordig ergens buiten loop kijk ik meer om mij heen. Ik betrap mij er zelf op. Zeker in grote uitgaan centra, of winkel centra. Ja, dit is er van ons geworden. Maar het heeft een oorzaak. Ik had zo graag wat anders geschreven, maar dit zijn de feiten. Maar probeer zoveel mogelijk jezelf te zijn. zoek elkaar op, en sta open voor liefde, gezelschap en geluk. Liefde en geluk zal zegen vieren. Al is het kwaad nog zo snel, de liefde zal hem vermoorden. Iedereen nog fijne dagen, en gelukkig 2018.

 

About The Author

Martin van Gijn

Other posts by

Author his web sitehttp://martinvangijn.nl

25

12 2017

Your Comment