Archive for april, 2015

Een onbezorgde zomeravond

Dit verhaal heb ik ooit geschreven exclusief voor de boeken site Ezzulia. Helaas bestaat deze sinds kort niet meer, dus komt het verhaal nu weer hier. Veel plezier.

Een onbezorgde zomeravond.

Peter en Patty zaten samen aan de bar nog wat na te genieten van de heerlijke dag die zij hadden gehad. Ergens halverwege Kroatië aan de Adriatische zee. De zon was net onder gegaan, en de temperatuur was nog amper gezakt. Er hing een zoete lucht van de prachtige witte bloemen van de grote cactussen links en rechts van de ingang. Aan de bar zat nog een stelletje waarmee ze al een paar keer het glas hadden geheven. Gewoon zo van, lekker ook op vakantie. Na een tijdje ontstond er een gesprek, in wat moeizaam Engels. Zij woonden hier, vertelde ze. En kwamen hier vaak wat drinken. Op een zeker moment werd hun een lokaal drankje aangeboden, gemaakt van pruimen. Een sterk vocht, wat dan ook wel een procent of veertig alcohol bevat. Peter en Patty waren niet vies van een lekkere borrel, en deden dus rustig mee. Susanne en Igor heette ze. Ze raakte verder in gesprek, en vertelde over de plaatselijke gewoonten hier. Voorgesteld werd om een tafeltje te nemen, want dat hangen aan de bar was toch ook niet ideaal.

Ze stonden allen op, en namen plaats aan een tafeltje wat verder de zaak in. Het tafeltje was verlicht met een oude scheepslamp. En aan de want hing een visnet met hier en daar een schelp er in. Hier stonden nog gewoon de asbakken op tafel, want de klant was koning nietwaar?

Na gesprekken heen en weer over politiek, muziek en trouwplannen. Wist Susanne te vertellen dat er ook nog een speciaal lokaal gebrouwen drankje bestond, en zou daar wel even iets van halen.

‘Peter, is dit nog verantwoord? Volgens mij heb je hem al aardig om’

‘Ach welnee, dat valt wel mee hoor, ik heb het goed naar m’n zin. Jij toch ook wel?’

‘Ja best wel, maar die lokale drankjes hakken er aardig in.’

‘Laten we het nog bij eentje houden dan’

‘Best, dan gaan we daarna terug naar het hotel’ Read the rest of this entry →

28

04 2015

Prikkelbaar

We zijn wat prikkelbaar de laatste tijd. Ja ik heb over u allen, en ook mijzelf. Hoe komt dit nu toch, terwijl de lente toch in aankomst is. Dus vanwaar al dat kort aangebonden zijn en sjagerijnigheid. Laten we eens beginnen met de lente. Ach het kan slechter, maar na zes maanden herfst willen we nu warmte. het is te vlak allemaal. Geen of weinig vorst in de winter, en de winter is gelijk aan herfst. Geen elfstedentocht, helmaal niet schaatsen. Op de ijsbaan ja, maar dan weer zo’n hoge temperatuur dat er water op het ijs ligt. Dan stort er een vliegtuig neer, met overwegend Nederlanders aan boord die op vakantie of familie bezoek gingen. het mocht niet zo zijn. Volledig onnodig uit de lucht geschoten door een stelletje debiele machtswellustige idioten. Alsof je een kleiduif uit de lucht schiet. Het is erg, wat? Verschrikkelijk! Dat dit kan. Een oorlog die niet de jouwe is, en ook nog eens zo onnodig. Maar weet je wat dan nog erger is. Dat het zo godsgruwelijk lang duurt eer alle lichaamsdelen opgehaald zijn. We laten weer over ons lopen. Alweer een stelletje in groene pakjes met veel sterren en strepen aangeklede misfits die ons wel even zullen vertellen waaneer wij onze eigen mensen mogen ophalen. Door allerlei ongedierte aangevreten en besmeurde resten mogen dan uiteindelijk mondjes maat worden verzameld. En er worden nog resten gevonden. Het is de machteloosheid die ons parten speelt. Je zou er zelf wel heen willen reizen met zo’n Rambo gun. Eentje die je amper kan vasthouden zo groot. Maar je hebt het ervoor over. Éénmaal vragen aan zo’n separatist of je verder mag als je wordt tegengehouden. Het antwoord weet je al, een dikke “nee”. Vervolgens pak je het zware wapen van je rug.

Read the rest of this entry →

04

04 2015