Garnalen vissen
Garnalen vissen
Als ontspanning doe ik dit een enkele keer. In je eentje is niet leuk, dus ging mijn zwager mee. Best nog een onderneming, pakken mee. Netje, zak, touw en dergelijke. We lopen het tunneltje onderdoor, en verbaas me weer over het natuurgebied waar we vroeger doorheen liepen op dit pad. Konijntjes en herten kunnen we niet meer zien. het is gewoon te ver weg. Jammer, weer een stukje contact met de natuur dat je kwijt bent. Alleen natuurmonumenten zelf mag er komen, ik doneer daar keurig elke maand voor. Eindelijk bij het strand aangekomen komen er al mensen toegesneld.
’Gaan jullie vissen?’ Waad pakken aan, visnet bij je? Ja we zullen toch geen vlinders gaan vangen denk ik. Of kijken hoe dun het water is.
’Garnalen, garnalen gaan we vissen.’
’Zitten die hier dan?’
’Aan de andere kant ligt Stellendam, zal toch wel. Wel eens van Stellendamse garnalen gehoord?’
’Oh ja.’
En zo slepen wij het net langs de bodem van de zee. Rustig water, en zo met z’n tweeën kun je van alles bepraten. Na zo’n 500 meter te hebben gelopen wordt het tijd de vangst te gaan bekijken. Het loopt al wat zwaarder, dus er moet wel iets in zitten denk. Langzaam naar de kant. Ik probeer altijd een stuk uit te kiezen waar geen mensen lopen. Niet omdat ik niet van mensen hou, maar die vragen altijd. En ik kan het niet helpen, maar stel nu toch gewone vragen alstublieft. Aangekomen met een zeer teleurstellende vangst van een net vol krabben komen er al mensen aangelopen. Een familie met wat kennissen zo te zien. Kinderen van een jaar of twaalf. Ik sta al op scherp betreft de opmerkingen betreft, en ik krijg te maken met het volgende verhaal. Read the rest of this entry →