Archive for maart, 2014

Verkiezingen

Verkiezingen

Geweldig, de beer putten worden weer opengetrokken. Nog even proberen oude zaken op te rakelen. Om nog net het laatste beetje opinie te wijzigen. Je beschuldigd nog even wat mensen van fraude zaken van veertien jaar geleden. Je beschuldigd je tegenstander op Hitler te lijken, terwijl de holocaust ontkend wordt. Koop nog wat leden om door briefjes in de bus te duwen dat het wel eens compleet mis zou kunnen gaan met het cultureel centrum van deze groep. Ja, het vuil gooien is begonnen. Echt professioneel gedrag, maar niet anders dat je zou verwachten van de politiek. En weet je wat nu zo vreemd is? Al jaren roepen ze allemaal hetzelfde. We gaan de zorg verbeteren, onderwijs, meer blauw op straat, meer cultuur, asiel beleid aanpakken, meer groen. Nou dat was het wel zo’n beetje toch? Ik zou zo in de politiek kunnen! Maar dan, ze zijn gekozen. Ze zitten in de kamer, of gemeente. Jaa, maar wat nu? Heb ik allemaal allemaal dingen gezegd die moeten worden uitgevoerd. En ja, wie gaat dit doen? Nu heb je een probleem. Hoe kom ik die vier jaar door zonder iets te doen? Hoe hou ik die mensen zo lang mogelijk aan het lijntje, en denken zelfs dat ik iets uitvoer. Door veel in de media te zeggen dat er iets moet gebeuren. Door af en toe mensen te beledigen, en in een kwaad daglicht te stellen. Verder lange reizen naar het zuiden. Het maakt niet uit waar naar toe. Als het maar lekker warm is. Je verteld dat het een oriëntatie reis is, en binnenkort met een verslag zal komen. Na acht weken kom je terug, en bent blij en uitgerust. Vakantie? Nee die komt nog. Maar na acht weken is toch iedereen vergeten dat u een verslag ging schrijven. en u doet dat gewoon niet. Als iemand erom vraagt, zeg je er nog aan bezig te zijn. Vooral geen datum noemen. Read the rest of this entry →

14

03 2014

Ik bel u terug

Ik bel u terug

En dan zijn ze van je af. Als je dagen later weer opbelt, dan kunnen ze zich het niet meer herinneren. Maar ik zal u doorverbinden. Een muziekje, wachten klik, een muziekje heel lang.
‘Bent u daar nog?’ Ja met kromme tenen!
‘Ik zal kijken of er iemand anders is’, weer muziekje, weer wachten. Verschillende klikken. En dan een stilte. Je kijkt op de telefoon,… Opgehangen. Wel verhip! Weer bellen, ‘daar ben ik weer.’
‘Er ging iets niet goed geloof ik.’ Geloven?
‘Nee, die andere persoon is er ook niet.’
Loop eens even het kantoor in, misschien is iedereen naar huis. Dan kunt u ook wel naar huis gaan. Stilte…
‘Heeft hij ook een mail adres?’
‘Ha, goed idee.’ Na 15 minuten… Mail recipiënt bestaat niet! Komt het u bekend voor? Vooral de wat grotere bedrijven, het is een regelrechte ramp. Niemand is te bereiken, niemand die reageert. Iedereen is onderweg naar nergens. Verstoppertje spelen viert hoogtij. In deze tijde van eindeloze communicatie is dit eigenlijk heel vreemd. Maar wie wordt er nog verantwoordelijk gehouden voor zijn daden?
‘Ik had vorige week gevraagd dit op te sturen. Maar ik heb het niet ontvangen.’
‘Ja dat klopt ik heb het niet verstuurd. Het spijt me.’
‘Was het niet op voorraad?’ Read the rest of this entry →

04

03 2014