MartinvanGijn.nl

De puist

Eerst denk je nog dat je pijnlijk haar hebt. Je voelt met je hand over je hoofd. Alles voelt strak aan, alsof iemand een latex handschoen over je hoofd heeft getrokken. Het wordt steeds duidelijker, er groeit iets mooi’s onder de bescheiden dot haar. Je gaat naar bed, en hoopt dat het morgen weer normaal is. Maar je weet dat dit niet gaat gebeuren. De bevestiging is er s’morgens al snel. Je probeerde de pijnlijke plek te betasten. Als je aankomt op de top van deze vulkaan in wording, gaat er een rilling van pijn door je heen. Is het echt, en je voelt nog eens. Jaaaa, het is echt zo. Je pakt je I phone, en maakt een foto op gevoel. Allemachtig, moet ik deze geen naam geven? Mannelijk of vrouwelijk? Gedurende de dag probeer je steeds deze pijnlijke Etna te ontzien. Maar het werkt averechts. Bij alles wat je doet als een magneet aangetrokken tot deze uitwas. Je trekt eens met je wenkbrauwen. Zelfs dat is pijnlijk. Er naar wijzen is al pijnlijk. Je hebt geen hulp, je wilt er eigenlijk niemand bij hebben. De foto sprak al boekdelen. Maar dan voel je daadwerkelijk iets stromen. Nee, het is geen verbeelding. Je pakt een stukje papier, en alsof je een kuikentje wilt aaien zakt het stukje papier. Een hele zachte aanraking geeft al rillingen tot in je kleine teen nageltje. Je kijkt naar het papier, het is helder nat. Het is tijd, het moet gebeuren. Het moet eruit, is er niemand in de buurt? Je pakt een groter stuk papier, en vouwt het op tot een paar lagen. Aan elke kant van de berg drie vingers zo goed mogelijk in positie. En dan actie, alle zes de vingers aan de rand. Je spant je nekspieren, en tanden op elkaar. En dan vol er in. Ballen van licht flitsen door de grijze massa. Het is niet genoeg, het moet nog een keer. Nog harder moet het. Je sist door je tanden heen in een uiterste krachtsinspanning. Om dan diep te buigen en te eindigen in een oer kreet. Er is verlossing, de pijn ebt langzaam weg. De druk is van de ketel, het papier is rood gekleurd. Je voelt voorzichtig, ja de top is er af. De genezing kan inzetten, het kwaad is eruit. Tranen in je ogen zijn echt. Die zijn niet tegen te houden. Net zo als het krijgen van een puist.