De dag erna
De dag erna
Na twee weken rampspoed zijn de heren er uit. Geen Nivellering via de zorgverzekering. We gaan ouderwets nivelleren via de belasting. Maar wat hebben de twee nu bereikt? Ja, ik praat over het paar apart. “The good, the bad, and the ugly” Haal “The good” er af en je vindt Mark en Samsom. Kijk, nu was het vertrouwen al niet erg groot meer in Nederland. Maar het weinige wat er was heeft ook de doodsteek gekregen. Hand op de knip, dat is er mee bereikt. Niemand gaat nog grote dure dingen aanschaffen met deze regering. Want wat vandaag zwart is, is morgen wit. En als je dan er achter komt dat de heren niet kunnen rekenen, en alles overgelaten hebben aan Wouter, tsja moet ik nog meer zeggen? Het is droevig gesteld. Maar weet je wat er echt achter zit denk ik… Dat het kwade opzet geweest is. Eerst met een verschrikkelijk voorstel komen, iedereen gek maken, murw. Als de gekte op het hoogtepunt is toeslaan met het plan dat je eigenlijk had willen brengen. Je spreekt af dat er steeds maar eentje spreekt, en de andere gekke bekken trekt. Eentje voor de afleiding, en de ander sabelt je neer. Zo doet Hans Kazan het ook, maar dan is het vermaak. En dat kan ik hier niet onderschrijven. Miljarden hier miljarden daar, het kon niet uitblijven. Eerst een greep doen in de pensioenpot, om vervolgens het volk te straffen met lagere pensioenen. De werkende mens vertellen dat dit allemaal niet eerlijk is, en deze moeten dan nivelleren. Ben ik nu zo gek? Of…. En weet je wat het is. De mensen zijn echt doodgeslagen, murw, zonder vechtlust. Die hebben hier helemaal geen zin in. Ze hebben ook geen tijd om te protesteren, ze willen gewoon werken en daar voor beloond worden. En niet nog eens teruggepakt worden na ontvangst van het salaris. “working class Hero” Ooit was hier een plaatje van. Maar het dreigt een langzame maar zekere dood te sterven. Sorry Nederland dat ik niet positiever kan zijn. We hebben niet alleen een politieke moord gehad. De politiek is ook vermoord. Er is alleen plaats voor een paar gelukkige op het pluche.
Denk maar niet aan al die gezinnetjes die elke maand tekort komen meneer de president. Denk maar niet aan al die gepensioneerde die hun leven hard ervoor gewerkt hebben. Denk ook niet aan die alleenstaande bewust of niet gekozen. Denk vooral niet aan die verpleegkundigen die misschien ook ooit aan uw bed zullen staan. Slaap maar rustig in uw wel ingerichte huis, rij maar lekker rond achterin uw wagen met chauffeur. Denk hier allemaal maar niet aan, en slaap zacht meneer de president!
[wp_ad_camp_1]