Archive for april, 2012

Het kabinet is gevallen, wat nu?

Het kabinet is gevallen, wat nu?

Eerlijk gezegd heb ik er nog niet veel van gemerkt. Vogeltjes floten weer prachtig vanmorgen. Maar stel nu dat de rest van Nederland ermee stopt. Ik bedoel, goedemorgen bakker.
‘Heeft u een brood voor mij?’
‘Sorry, nee. Ik ben gisteren gevallen, dus de eerstkomende tijd geen brood.’
‘Maar is er dan niemand anders die het brood kan bakken?’
‘Nee, helaas. “We” zijn gevallen. We gaan nu eerst in reces.’
‘Kunt u dan niet eerst even een paar broden bakken?’
‘Nee, we gaan eerst uitzoeken waar we ons meel het best kunnen inkopen. Of het geen bezwaarlijk meel is, zoals meel uit landen met dictators en zo. Dan gaan we kijken of het milieu niet te zwaar belast wordt. Als dit allemaal gelukt is gaan we kijken wie onze klanten zijn.’
‘Hallo, hier staat je klant! Bakken met dat meel, komt allemaal goed. Gooi er maar een kwartje op, ik betaal wel.’
‘Ik ben toch bang dat u het niet helemaal heeft begrepen. De datum zal veertien augustus zijn.’
‘Man, dan ben ik al dood van de honger, en waarom veertien augustus?’
‘Dan ben ik, o sorry. Dan zijn “we” terug van vakantie. Ook wel reces genoemd.’
De gas man.
Draai ik vanmorgen de thermostaat omhoog, en wel de bekende “klik” maar geen warmte. Geen gas voor m’n gebakken eitje ook…
We bellen met de gas man, ook wel Gasunie, of Terra gas genoemd.
‘Goedemorgen, wat is er met het gas? Om met de deur in huis te vallen.’
‘Nu, helemaal niets. Het zit veilig in de grond, niets mis mee.’
‘Dit is niet helemaal mijn vraag. Waarom komt er geen gas uit mijn pijpje thuis?’
‘Meneer u weet toch wel dat het kabinet is gevallen, en dan houdt het even op.’
‘Kunt u mij uitleggen waarom?’
‘We willen eerst gaan kijken of de route van het gas nog klopt.’
‘Route? De route is uitstekend, van punt A naar B en B is mijn huis. Helemaal niets mis mee.’

Read the rest of this entry →

28

04 2012

De dremel

De Dremel

Ik had vandaag een stuk kunnen schrijven over de val van het kabinet. Maar daar ga ik u niet mee vervelen. Ik had belangrijker werk te doen vandaag, veeel belangrijker. Gras maaien. Eerst nog op buien radar gekeken, en kon nog net. Het was nog goed nat, maar ach. Het moet een keer gebeuren. Nu was het gras al goed hoog geworden, dus een tweede accu moest er aan te pas komen. Tot zover ging het goed. Om onder het tuinbanken te kunnen maaien moest deze even aan de kant. Toen ik hem verplaatste viel deze spontaan uit elkaar. Hardhout kan toch verrotten op de lange duur. En ik sleepte hem naar het terras. Na het grasmaaien rekenen we daar wel mee af. Na nog wat katten drollen te hebben ontweken met mijn wolf maaier was de klus geklaard. Zo, de tuinbank stond er zielig bij. Het leek wel of hij “O” benen had gekregen. Hoe lang hebben we deze nu eigenlijk al. Heel lang! Gemaakt van hardhout, dus brand goed. Ik besloot hem maar te cremeren. En wel vandaag. Want het hout voor de open haard is op, en moeders heeft het nog steeds koud ’s avonds. Met de hand zagen is leuk, maar ik heb hier de kettingzaag voor. Grof geweld zou het worden. Even zo’n ahgrr moment. Nog genoeg olie in het apparaat, dus het kon gebeuren. Altijd een machtig gevoel als dat geweld zo’n bankje sloopt in korte tijd. En net als je dan denkt ik moet oppassen voor de schroeven zit je er op één af andere manier midden in. Einde van het glorie moment, en een zaag met botte tanden. Eerst maar de rest kort zagen, gaan we zo wel de zaag slijpen. Na de laatste levenstekenen uit het bankje te hebben geperst de zaag bekijken. En inderdaad, bot als Sinterklaas zijn reet. Nu heeft de man van de gereedschap winkel mij op het hart gedrukt om niet zelf de ketting te slijpen. Maar kom, zo moeilijk is dat niet. En met het kleine slijpschijfje van m’n dremel zo gepiept. Wel heel voorzichtig, want je slijpt er zo een tandje af. Kan er alsnog een nieuwe ketting op. Buiten op de tuintafel, bril op. Want het zicht wordt minder met de jaren. En het daglicht scheelt dan wel. Op het eerste tandje een zwart streepje gezet. Anders slijp je alles twee keer voor je het weet. Net aan het vierde tandje bezig als ik merk dat mijn dremel ineens van toerental veranderd. Doet hij anders nooit. Ik dacht nog aan een algehele stroomstoring, want aan mijn dremel kan het toch niet liggen. Hoeveel jaar heb ik die ook al weer? Tien, of.. Ja, heel lang al weer. Je kan gewoon niet meer zonder. Als alweer het toerental veranderd ruik ik ook een ozon lucht. Zeer herkenbaar. Na onweer ruik je het ook wel eens, een metaalachtige lucht. Dus al draaiende duw ik de dremel onder m’n neus. En net als ik er aan wil ruiken een felle pats, en bijbehorende flits. Maar goed dat ik geen snor heb. Zo dat was het dan, einde van de dremel. Over en uit, ook naar de eeuwige jachtvelden. Read the rest of this entry →

23

04 2012

N-57 Dood door schuld

N-57 Dood door schuld

Weer drie doden, weer een familie ontwricht. En volgens de provincie Zeeland staan er geen punten betreft veiligheid op de agenda. Wat wil dit dan zeggen. Volgens mij het volgende;
Dat het de provincie niet uitmaakt hoeveel doden er nog zullen vallen. Dat er al lang bekend is waarom er zoveel ongelukken zijn. Is dit geen verschrikkelijke ontwikkeling? Ontkennen we nog steeds dat er auto’s bestaan? De N-57, het zou een leuk fietspad zijn, maar voor verkeer ongeschikt. Te smal, en een paar onmogelijke situaties eisen te veel levens. Kijk, een ongeluk is een ongeluk. Maar wordt in dit geval veroorzaakt door een weg die in de vorige eeuw al aangepast zou moeten zijn. Heeft dit bestuur geen schuldgevoel? Is er een schuldige aan te wijzen? Volgens mij wel. Straks komen de toeristen weer. Want ja, die willen we wel natuurlijk. Of zou het een manier zijn om van je burgers af te komen. Krijgen straks landelijk te kleine wegen. En als er nu een goed alternatief was? Begin vorige eeuw reed er een trein vanaf Rotterdam naar de kust van Voorne. Helaas hebben we deze verbannen, en de rails verwijderd. Er voor in de plaats hebben we een boemeltje naar Spijkenisse gekregen.

Read the rest of this entry →

22

04 2012

Gratis Epub boek

Gratis “EPub” boek

Ja, je leest het goed. Geheel gratis. De tijd van echte boeken van papier brokkelt langzaam af. Er zullen altijd boeken blijven, maar over tientallen jaren  waarschijnlijk te bezichtigen in musea. Pijnlijk maar waar. Nu heb ik al heel wat geschreven op deze site, en besloten de meest leuke verhalen te verzamelen in dit ePub boek. Regelmatig zal ik de nieuwe verhalen erbij zetten. Het is dus daarom ook een levend ePub boek. Mm, misschien wel een nieuwe term.  Het heeft geen ISBN nummer, maar leest daarom niet minder. Het bestand is op alle E readers te lezen, en ook geschikt voor de iPhone, en IPad. In de vakantie is het gebruik van internet niet goedkoop, dus is het zo makkelijk mee te nemen. Speciaal voor mensen die niet van lange verhalen houden. En misschien wilt u nog meer lezen, maar dan in een echt boek. Dat kan ook, zie hieronder de link (s).

Voor het E boek: Download hier gratis het E-pub boek, Het gaat ergens of nergens over.

Voor het “echte boek”   Binnen Aardse Beschaving

Read the rest of this entry →

21

04 2012

Nieuwe techniek maakt flinterdunne televisie mogelijk

Nieuwe techniek maakt flinterdunne televisie mogelijk

Bij het lezen van zulk nieuws word ik altijd blij. Nu vind ik alles waar draadjes aan zitten leuk, behalve ontstekers. Of het moet weer vast zitten aan vuurwerk, dan is het weer leuk. Als de kop politiek getint is, loop ik meestal nog eventjes de commentaar pagina na. Want mensen kunnen elkaar wat toewensen. Maar hier is eigenlijk niets aan toe te voegen, denk je dan. Alleen maar positief. Ik zie al snel allerlei voordelen. Maar niets is minder waar. Zodat je dan de volgende opmerkingen leest:
‘En hoe is het geluid dan? Ook zo flinterdun?’
Hallo mensen, dit moet ook worden ontwikkeld neem ik aan. Of misschien een draadloos signaal naar je stereo. Zie het toch eens positief.
‘En hoe worden deze gemaakt? In arme landen zeker, en lopen deze mensen gevaar voor allerlei gevaarlijke stoffen. Net zoals de iPod en iPad’
Allemachtig, zullen we eerst eens even alles ontwikkelen voor we op de barricade’s springen, en hel en verdoemenis preken. En dat van die IPad en IPod was trouwens lekker aangedikt door die bewuste reporter. Om zijn verhaal wat aandacht te geven, en vooral zijn eigen ego. Ja, daar zie je dan niet veel berichten meer van. Dat is even niet interessant.
‘Uitstekend geschikt voor de platte programma’s van EndeMol en dergelijke.’ Read the rest of this entry →

21

04 2012

Alles moet kunnen

Alles moet kunnen

En dan de wedervraag, waarom moet alles kunnen? Het woordje “nee” verdwijnt meer en meer naar de achtergrond. Keiharde muziek moet kunnen. Maar dan wel voor je eigen oren. Ja, er bestaan koptelefoons. En kun je de rest van de straat met rust laten. Want af en toe wil een mens rust. Natuurlijk, veel mensen om je heen, disco, uitgaan. Helemaal uit je dak gaan. Maar na dit alles wil je ook wel eens niets horen. Hoogstens in de verte het geluid van kwakkende kikkers. Maar ook niet altijd. Want na een uurtje exact hetzelfde gekwaak kun je dit goed zat worden. En denk je aan een schaal vol met geroosterde kikkerbilletjes. Sorry, ben je vegetarisch ingesteld? Dan worden het kikkers van marsepein. Maar snapt u waar ik heen wil? Oversteken terwijl het licht nog rood is. Waarvoor bestaan die lichten dan? En dan is het ook nog zo, dat als er dan iemand wordt aangereden, de auto altijd schuldig is. Maar het staat wel stoer op je grafsteen. “Ik had toch gelijk”. Fraude, diefstal, pesterijen, belasting oplichting. Nou, dat laatste…. Maar waar ging het mis? Op de school waar ik vroeger zat haalde je het niet in je gekke hersens om tegen een leraar op te staan. Er waren ook incidenten, maar niet zoals je nu kan zien op YouTube. Ik zal niet zeggen dat ik nu een geweldige schooltijd heb gehad. Maar er moet, en zal toch een tussenweg zijn lijkt me. Volgens mij is het ergens begonnen in de tijd dat leraren zich graag bij hun voornaam genoemd wilden worden.

Read the rest of this entry →

17

04 2012

Het gebeurde in Den Helder, de proppen-buis

Het gebeurde in Den Helder
De proppen-buis

Zoals bij alle kinderen is daar de tijd van de proppen buis. Meestal rond een jaar of negen. Ook Jaap had met zijn vriendje Jelle twee mooie buizen op de kop getikt. Er waren genoeg huizen in aanbouw. En dan waren er altijd wel stukjes rondom de bouwplaats te vinden. Twee mooie stukken, niet te lang, en niet te kort. Van de “Donald Duck” kon je de beste draaien. Het was even een slag om ze te draaien. En dan likken om een messcherpe punt er aan te maken. Het puntje paste precies in het gleufje dat je van je tong maakte. En dan op jacht. Stond er een raampje van de buren open. Hop, dan konden er een paar naar binnen worden geschoten. Een mooie plant in de vensterbank? Natuurlijk, daar passen er wel een paar in. De plaatselijke kat…. Oeps, die is snel weg. En ja dan ga je je vervelen. Een glaasje limonade bij Jaap thuis dan maar. Plots zag Jaap dat er een klein spleetje in de afwerking van het plafon zat. Read the rest of this entry →

08

04 2012

Meneer van Leerdom

Meneer van Leerdom

‘Mag ik u wat vragen stellen?’
‘Natuurlijk, ik zal alles altijd eerlijk beantwoorden. Want ik heb de eed afgezworen toch?’
‘Dat is mooi, wat vindt u dat de smurfen paddestoelen misbruiken om hun huisje in te maken?’
‘Absoluut tegen de regels, ik zal dit ook opnemen met mij mede partij leden, en deze vraag ook zeker neerleggen bij groen links. Wetten moeten worden gehandhaafd.’
‘En Gargamel, zou uit zijn huis worden gezet wegens overlast voor de buurt. Dit duurt nu al vijftig jaar. Zou het niet eens tijd worden dit aan te pakken?’
‘U moet goed begrijpen dat wij alle mogelijke moeite doen dit op te lossen. Ik heb al vragen in de fractie gesteld hierover.’
‘Dat is dan tenminste iets hè. Maar Sinterklaas en Zwarte Piet. Dat witte paard, valt dat niet onder dieren mishandeling? Bedoel, over die daken. Het arme beest zou toch al lang met pensioen moeten. Tweehonderd jaar lijkt me toch wel genoeg?’ Read the rest of this entry →

04

04 2012

Ode aan de zon

Ode aan de zon

Al vier miljard jaar sta jij daar te schijnen. Hij zei licht, en daar was licht. Lang daarvoor was er blijkbaar genoeg waterstofgas bij elkaar gekomen. Dichter en dichter door de zwaartekracht bijeen. Temperaturen lopen op, en komen tot een kritisch punt. Volkomen spontaan start de kernfusie. Vanaf dit moment is er geen weg meer terug. Een ster is geboren. Met heftige uitbarstingen komt een reus tot leven. Al golvend banen de miljoenen graden heet plasma zich een weg naar buiten. Om langzaam af te koelen tot wat mildere temperaturen. Nou ja, mild. Nog steeds een dikke zesduizend graden. De rotsachtige planeten worden verwarmd door zijn stralen. En ondergaan in snel tempo veranderingen. Voor ieder wat wils. Maar voor Venus wat het iets te veel van het goede. Op Venus kun je geen water drinken. Alles wat er eventueel was is verdampt. Lood kun je daar wel drinken. Want dit is vloeibaar, maar ligt wat zwaar op de maag. Mercurius staat het dichts bij de zon. En is zo kaal als de maan. In één seconde leggen we daar het loodje, om maar even bij het lood te blijven. Op Mars is het dan in vergelijking een stuk beter. Lang overeind staan doe je er ook niet. Maar de temperaturen zijn wat milder. Je hebt wel in vijftien minuten ijsblokjes. Maar tijd om er wat drinken bij in te schenken heb je toch niet. Maar een stapje terug is de aarde. Tussen Venus en Mars in. Toeval of niet, dit is de beste plek in ons zonnestelsel. Een beetje zon niet te veel. Het water is vloeibaar, en daardoor drinkbaar. Read the rest of this entry →

03

04 2012