Blij een muts te zijn

Blij een muts te zijn

“Muts” is blijkbaar de benaming van een vrouw die gewoon haar leven leeft, echtgenoot en kinderen heeft. Probeert daarbij nog wat financieel bij te dragen. En zorgt dat het gezinsleven rustig doorgaat.
Schrijfster van het “mutsenparadijs”. Gisteren bij Paul en Witteman. Eigenlijk wilde ik een ander kanaal op zetten. Want maar zelden heb ik zo’n stortvloed van beledigingen gehoord aan één stuk. Hoeveel onzin kan iemand uitkramen. Ik had een zeer plaatsvervangende schaamte over mij gekregen. Vrouwen met een gezin die hun best doen in wat voor opzicht dan ook. Dienen geprezen te worden. En niet de grond in getrapt door een onbenullig stuk vreten. Zo dat is er uit. Ode aan de vrouwen die de eindjes aan elkaar knopen. Die het thuis gezellig maken, en lekker kunnen koken. Die ervoor zorgt dat de kinderen opgroeien in een liefdevol gezin. En achter haar man of vrouw staat. Wat zou hier mis mee zijn? Voorts vind ik dat een boek niet mag beledigen, tenzij het terecht is. Het iets moet bijdragen aan de lezers. Informatief, grappig, leuk, spannend. Jammer dat er zoveel haat, onbegrip, onwetendheid, en egoïsme is en wordt geschreven. Maar blijkbaar kan het niet iedereen iets schelen. En wat dacht je van alle mensen die jou er goed lieten uitzien? De visagiste de kapper, stilist, enzovoort. Zeker allemaal mutsen? Nee hoor, dit zijn mensen die geloven in iets. Een vak meester zijn, en daar goed in zijn. Nee, dan kun je zeker beter leiding geven over een groepje mensen. Proberen te vertellen wat ze moeten doen. Blijf maar eens een dag thuis. En kijk of het zonder jou ook lukt. Dan weet je direct wat jou waarde is in dit geheel.
Oh ja, zelf had je geen man, geen kinderen. Tja, moet ik meer zeggen.

[wp_ad_camp_1]

About The Author

Martin van Gijn

Other posts by

Author his web sitehttp://martinvangijn.nl

29

10 2011

Your Comment