Kinderen zijn onschuldig

Kinderen zijn onschuldig

Kinderen zijn onschuldig, of niet? Wel eens een pasgeboren baby in je handen gehad? Daar zit toch geen kwaad bij. Dat is toch geweldig, zo klein kwetsbaar onschuldig. Ze ruiken zelfs onschuldig. Of naar poep. Maar dan gaat het al snel. Het is als een harde schijf van een PC. Alles wat je er op zet kun je er ook weer afhalen. Maar een klein beetje blijft altijd achter. Het is de vorming van een kind. Wij dragen daar als ouders voor een heel groot gedeelte in bij. Goed bedoeld geef je hun het beste, en probeert alles goed te doen. Maar we zijn niet perfect. Er bestaat geen goed handboek hoe voed ik een kind op. En waarom niet? Omdat elk kind anders is. Elke situatie is anders. Het is veel improviseren. Iedereen wil zijn kind ideaal opvoeden, maar kan niet altijd. Invloeden van buitenaf, TV, school, vrienden. Ooit wel eens een normaal persoon ontmoet? En beviel het? Maar het geeft ook niet. We kunnen niet allemaal gelijk zijn. Het zou toch een saaie wereld worden. En sommige ontsporen totaal. Maar durf jij een schuldige aan te wijzen? Ik niet. En er komt ook wel eens een kras op de harde schijf die niet meer te verwijderen is. Haat ontstaat niet vanzelf. Er moet eerst een zaadje geplant zijn om uit te groeien tot een grote boom. Helaas zijn het geen fruit bomen, maar altijd treur wilgen. Kunst is dit zaadje geen voedingsbodem te geven. Het zal verdorren en sterven, om plaats te maken voor iets mooiers. Orchideeën groeien op de overblijfselen van de verrotte delen. Het hoeft niet altijd slecht te eindigen. En ook al heb je als ouder(s) nog zo je best gedaan, dan zijn er altijd nog invloeden van buitenaf. Je kunt ze niet in een kooi zetten. Dan gaat het ook niet goed. Je kan en je mag hopen dat je kind opgroeit tot iemand waar je trots op kan zijn. Natuurlijk wil iedereen dit. Maar je kan jezelf niet altijd overal de schuld van geven. Er komt een tijd dat ze los gaan. En terug komen met iets dat net zo mooi is als je eigen kind. Je eigen kleinkind. Alles begint weer van voren af aan. En bij opa en oma mogen ze dan weer net iets meer. Opvoedkundig correct? Nee, dat niet. Maar oh, wat is het leuk.

[wp_ad_camp_1]

About The Author

Martin van Gijn

Other posts by

Author his web sitehttp://martinvangijn.nl

09

09 2011

0 Comments Add Yours ↓

The upper is the most recent comment

  1. h.van ijperen #
    1

    Goed geschreven, ma



Your Comment