MartinvanGijn.nl

Rokers betalen de rekening

Rokers moeten meer premie betalen. Rokers mogen alleen buiten roken. Rokers betalen meer belasting. Rokers mogen alleen maar betalen. Mogen alleen nog maar in hun eigen huis roken. (nog wel) mogen het liefst alles betalen. Nu rook ik zelf ook graag een sigaartje. En daar kan ik heerlijk van genieten. Het is zelfs zo dat ik meer rook als ik ontspannen ben. Maar nu zijn er ook mensen die niet roken. En er zijn ook mensen die gerookt hebben, en nu niet meer roken. Dit zijn over het algemeen zeer nare mensen geworden. Heeel diep van binnen vinden zij het nog steeds lekker. En elk bericht, of beeld van rokende mensen doet nog steeds zeer. Als je dan ook vraagt hoe lang ze al gestopt zijn. Krijg je vaak te horen; één jaar, vierenzestig dagen, drie uur en twee minuten. Maar nee, ik moet er niet aan denken er aan te beginnen. Mag ik wel nog even aan uw pakje sigaretten ruiken? Oké, het zou slecht zijn. Slecht voor de gezondheid. Moet best waar zijn denk ik. Maar weet u wat ook slecht is? Knorrigheid, somberheid, zelfingenomen, zogenaamde azijn pissers. Dus meer premie betalen. Maar heeft u enig idee wat deze mensen elke week aan premie inleggen. Jawel, ik bedoel de accijnzen op de rookwaren. Gaat rechtstreeks naar onze regering. Dus onze samenleving. Is het dan mogelijk om hier een gedeelte van in te leveren aan de zorg? Ik mag het toch hopen. Pakje per dag van vijf a zes euro. Maal driehonderd vijfenzestig is er toch een aardig stukje premie bij. Betaald u zoveel per jaar aan uw zorg? Denk het niet. Read the rest of this entry →

Treinen genoeg

Hij was amper veertig, en zag er keurig verzorgd uit. Niets op aan te merken. Gewoon, spijkerbroek Polo shirt, en een paar gemakkelijke schoenen. Daar lag het niet aan. Maar in zijn hoofd heerste wanorde. Zijn relatie was vijf jaar geleden beëindigd Twee zoons en een dochter waren er uit het huwelijk ontstaan. Het was pure liefde en hartstocht geweest. Maar hoe heeft het zo mis kunnen gaan? Het is niet dat ze elkaar niet meer mochten, niet meer van elkaar hielden. Dat was het eigenlijk niet. Beide een drukke baan, en wisten niet meer waar de dag begon of stopte. Er was ook niemand anders, maar de vonk was er niet meer. Het voelde nog als broer en zus, anders was er niet meer. Totdat het verlossende woord er uit kwam. Vijf jaar geleden. Het perron was leeg, en somber. Hoge bomen aan weerszijde maakte dit nog dramatischer. Zijn kinderen zag hij niet veel meer. Ondertussen in de pubertijd, en is sowieso een moeilijke tijd. Het lag ook niet aan zijn kinderen. Maar een vader die nooit vrolijk kan zijn zoek je niet al te vaak op. Een andere relatie was er nooit meer van gekomen. Niet dat hij nooit meer een poging had gedaan. Maar na een paar keer word je steeds onzekerder. En denk je dat je het niet meer kan op één of andere manier. Maar vandaag was hij ingetogen vrolijk. Vandaag had hij zijn besluit genomen. Hier zou zijn leven eindigen. Voor hem hoefde het niet meer. Niet meer de schijn ophouden. Geen bakken met pillen meer slikken. Het is mooi geweest. Sorry god, of wat er eventueel is. Had je maar een beter stel hersens moeten meegeven. Één sprong, en weg. Weg naar de vrijheid. Het station scheen leeg te blijven tot de volgende trein. Maar het kon hem ook niet schelen wie erbij zouden zijn. Vrij onbeschoft, dacht hij. Maar dan ben ik er toch niet meer. Thuis had hij een duidelijke brief achtergelaten. Daar moesten ze het maar mee doen. Nog geen trein te bespeuren, hij moest nu toch snel komen. Op de grote digitale klok sprong het volgende cijfer voor. Nog vier minuten, dan was het zover. Bijna aan het eind van het perron. Niemand zou het verder opvallen.

Read the rest of this entry →

Einstein, sneller dan het licht

Deeltjes die super klein zijn, en nog sneller dan het licht gaan. Zo klein dat ze overal dwars doorheen gaan. Zelfs compleet door de aarde heen zonder iets te raken. Neutrino’s. Wat zegt u? Het zal uw tijd wel uit duren. Gaat mijn salaris nu omhoog? Zijn we met z’n allen een stukje vrolijker dan gisteren? Is nu de zogenaamde euro crisis opgelost. Nee, helaas voor dit alles. We leven gewoon door, niets aan de hand. Er zitten nog steeds vierentwintig uur in één dag. Maar voor de toekomst betekend het heel veel. Oplossing van energie vraagstukken. Dat zou best dichterbij kunnen komen. Reizen in de tijd? Dat zal nog wel even duren. Maar stel dat het wel kan. Je leven nog eens beleven. Of anders indelen zodat je het beter, of nog beter krijgt. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je dan besluit een supersnelle sportwagen te kopen. Waarmee je je vervolgens kort rijd. En de rest van je leven alleen je hoofd nog kan bewegen. Oftewel, kijk uit voor wat je wenst. En bedenk voor jezelf, heb ik het slecht? Een aanslag op Hitler? Zou kunnen. Om er dan achter te komen dat zijn job werd overgenomen door een nog slechter persoon. En Einstein belette naar Amerika te gaan. Inplaats daarvan een wapen te laten ontwikkelen dat de helft van de wereld vernietigde. Allemaal mogelijk, stel dat….
Zou je die macht willen hebben? Read the rest of this entry →

Blankenburgtunnel

Na zestig jaar omrijden gaan we straks rechtdoor. Al die tijd hebben honderdduizenden mensen moeten omrijden in hun auto. Moet je eens uitrekenen wat dit heeft opgeleverd aan luchtverontreiniging. Dit maak je niet snel meer goed. En dan hoor ik vandaag een reclame spotje dat dan zegt ‘wij willen op zondag ook wel eens in de natuur lopen’. Nou dat kan! Je kunt straks zo de tunnel in duiken, en in een kwartier sta je in één van de mooiste natuurgebieden van Nederland. En zie je weer eens wat anders dan altijd maar die polder met slootjes. Het is mooi, dat weet ik. Daar heb ik zelf gewoond. Maar kom gerust eens aan de andere kant van het water kijken. Bos, duin, en strand. Wat wil nog meer? Wat zegt u? Mooi weer. Dan moet je toch echt zo’n tweeduizendkilometer naar het zuiden rijden. En ik kan u verzekeren dat je op de route de meest prachtige tunnels kunt bewonderen. En natuurlijk gaan we niet als een idioot te werk, en gaan we alles omploegen. Zeldzame planten worden netjes weggehaald. Maar denk eens even niet aan uzelf. Denk ook eens aan die andere mensen die dagelijkse in de file staan met hun dampende auto’s. Read the rest of this entry →

Orakels en lemmingen

De miljoenennota is bekend, en de orakels krakelen hun lied. Als alles waar is kunnen we nu als lemmingen met z’n allen de afgrond in rennen. Als dit, als zo… We gaan een vreselijke tijd tegemoet. Niemand kan meer rondkomen. Huizenprijzen reduceren tot nul. En we krijgen er allemaal mee te maken. Gelukkig, dan hebben we toch nog een eensgezindheid bereikt in Nederland. Het enige dat nog ontbreekt is een meteoriet inslag die de aarde in tweeën splijt. Dan is het feest compleet. Kom mensen hebben we echt zo slecht? Zeg een paar abonnementen op, twee keer minder uit eten. En kijk eens slim naar je verzekering papieren. Zo dat hebben we gehad. We kunnen weer rustig adem halen. Persoonlijke crisis is voorbij. We kunnen weer gewoon doen. De lemmingen kunnen weer terug in hun hokje. Read the rest of this entry →

Vierkante wielen

Waarom willen mensen altijd maar weer het wiel opnieuw uitvinden. Wat zou er kunnen mankeren aan een rond wiel? Bedoel, rond is rond. Ronder kan het niet worden. Wat dacht u van koffie? Bonen gemalen, heet water erop en kijk daar hebben we koffie. Nu was het heel lang koffie in een filter, heet water. En dan had je koffie. De enige toevoeging kon een beetje buisman zijn. Maar onze stoutste dromen komen uit. Glimmende hoogstandjes van techniek. Bonen kunnen we niet meer zien. Onze koffie zit voortaan in een rond theezakje. Past precies in de houder, en onder veel kabaal druppelt er bruin vocht uit. En als het dan nog een beetje warm was. Maar nee, je kan het zo rechtstreeks uit het apparaat naar binnen gooien. Jammer, jammer. Koffie moet heet zijn. De eerste minuten moet het onmogelijk zijn om een slok te nemen. Dan is ze goed. Hoe heeft het zover kunnen komen? Bij de eerste pruttelaars zijn we ongemerkt op een verkeerd pad terecht gekomen. En het lijkt of er geen weg meer terug is. Niet die hoge RVS kannen van Daalderop. Want die gebruiken we zelf nog steeds. Menig persoon heeft dan ook ons huis met rode lippen mogen verlaten. Want de koffie is echt heet. Maar zo’n concept kan toch zo weer worden ingevoerd? Geef het een paar kleuren. En je kunt ze zo weer verkopen. Puur is goed. Puur is gezond. Read the rest of this entry →

Andere troonrede

Geachte burgers van Nederland. Het is tijd voor een andere aanpak. Vele jaren zijn verstreken. En telkens waren er niet veel lichtpuntjes in mijn rede. Dit is vanaf nu verleden tijd. Ja, wij kunnen dat ook! Per directe ingang is iedereen in Nederland gelijk. We zijn één land, één volk. Het belasting tarief, heeft nog maar één tarief. Daardoor kunnen vele ambtenaren een andere opleiding gaan volgen. Het merendeel zal de politie gaan versterken. Overige deel zal in de hulpverlening zijn weg vinden. Zoals jullie weten is het weer in Nederland niet optimaal te noemen. Daarvoor zal heel Nederland overdekt worden met kunststof platen gelijk als een planten kas. Schiphol zal dan niet meer gebruikt kunnen worden. En zijn we van die herrie ook af. Inplaats daarvan zal er in de Noordzee een nieuw vliegveld komen. Bovenop de kunststof platen komen windmolens te staan die Nederland van energie zullen voorzien. De energie die te veel wordt geleverd zal worden omgezet in licht. Speciale lampen die het zonlicht kunnen vervangen. De regen zal worden opgevangen, en alleen nachts plaats vinden tussen drie en vier uur. Alle spoorwegen zullen zes baan’s snelwegen worden. Want het is duidelijk dat het met de treinen niet opschiet. Vrachtwagens krijgen een eigen weg. Iedereen in Nederland zal een basis uitkering krijgen waar ruim van te leven is. Werkende mensen zullen minimaal twee maal zoveel verdienen. Alle geld zal worden afgeschaft. Het is duidelijk dat dieven en gespuis blijven stelen. Voortaan zal er alleen nog maar elektronisch betaald kunnen worden. Read the rest of this entry →

Geef nooit je oude telefoon weg

Jaap en Peter werkten bij een grote olie maatschappij, en kenden elkaar al jaren. Vanwege omstandigheden werkten zij twee weken achter elkaar, en waren dan weer twee weken vrij. Maar omdat zij beide in het buitenland woonden, was het niet mogelijk om elke dag naar huis te reizen. Daarom woonden ze in de werk periode samen in een gehuurd appartement. Jaap was al jarenlang getrouwd, maar Peter had zijn draai nog niet gevonden. Dus eens in de twee weken reden beide, maar in aparte auto’s naar het werk. Om te zien waar de ander was werd er druk ge sms’t onderweg. Beide deden dit al jaren, en bij wijze van meligheid werden er steeds meer flauwe grappen, en opmerkingen gemaakt. Dat ging dan als volgt;
‘Hey, poepie waar ben je?’
‘Ik ben er al bijna sheet’
‘Zal ik dan al vast het eten bestellen schat?’
‘Ja natuurlijk, dan houd ik weer van je’
En veel meer van dit soort opmerkingen kwamen voorbij. Maar kinderen worden groot, en zo ook Jaap zijn dochters. En ook het mobieltje moet eens worden vernieuwd. Met navigatie, meer mogelijkheden… Je weet wel. Jaap kocht een nieuwe telefoon, en gut, dan kon dochter lief de oude wel hebben. En zo gebeurde het. De twee weken gingen snel voorbij, en Jaap moest weer aan het werk. Dochter lief helemaal verguld met de telefoon, maar wist nog niet hoe alles werkte. Ze was dan ook pas acht jaar, dus was oma wel bereid haar te helpen. Op een zonnige middag gebeurde het, alle mogelijkheden kwamen aan het licht. Ook sms kwam ter sprake, en alle andere handige dingen.
Na twee weken kwam Jaap weer thuis, en had een goede zin. Opgewekt kwam hij binnen en gaf zijn vrouw een zoen. Maar eigenlijk voelde het niet goed, er heerste een vreemde sfeer. Jaap was zich van kwaad bewust. Ook in bed gebeurde er niet veel, en meestal was het wel feest na veertien dagen zal ik maar zeggen. Ook de volgende dag ging de vreemde sfeer voort. Jaap begon al langzaam te informeren of er iets was? Ook zijn schoonmoeder deed mee, en leek hem wel te ontwijken. Jaap was het helemaal zat en vroeg zijn Yvette wat er nu in godsnaam aan de hand was?
‘Als jij denkt me te kunnen bedonderen met een andere vrouw heb je het goed mis hoor! Dacht je dit zomaar ongestraft te kunnen doen daar in Nederland?’
Jaap zijn mond viel open, en kon even niets uitbrengen.
‘Waar heb jij het in godsnaam over? Hoe kom je erbij?’ Read the rest of this entry →

Ode aan de kok

Elke dag maar weer wat verzinnen. Hoe blijf je origineel, en maak je nog lekker eten ook. Je kan het niet iedereen naar de zin maken. Hoeveel je ook kookt. Pannen groot en klein, er kan maar één echte kok zijn. Vlees of vis maakt je niet uit. Het ene moet lang en het andere kort. Dat is de kunst van een lekkere vis of biefstuk. Groenten uit de grond, en van de grond. Met de prachtigste tomaten rood en rond. Salades vullen schalen tot aan de rand. Compleet met zalm, en garnalen. De toastjes gaan van hand tot hand. Maar de winter komt er weer aan. En er zal weer erwtensoep en stamppot zijn. Met heerlijke rookworst en doorbakken spek. Desnoods met een glas wijn. Eten moeten we altijd maar weer. Morgens middags, en ook wat fruit. Het maakt niet uit, dan een appel dan een peer.

Read the rest of this entry →

Negen elf tweeduizend één

Ik werd gebeld door een kennis die zei dat ik eens moest kijken op de TV. Het klonk nogal angstig, dus schakelde ik de TV in. Het eerste beeld dat ik zag was een witte mast met rode vlakken. Nu ziet onze radiomast op het gas platform waar ik werk er net zo uit. En het stond midden in de rook. Een schok ging door mij heen. Stond het platform in de fik? Maar al snel zoomde de camera uit, en zag ik in mijn ogen een hoog gebouw. Naar mate het beeld compleet werd zag ik de “Twin Towers”. Iets van een film dacht ik nog, en verwachte elk ogenblik king kong te zullen zien. We hadden visite, en stonden alle drie met open mond te kijken. Op dat ogenblik stortte het tweede vliegtuig neer op de andere toren. Uit het mondeling verslag bleek dat het echt was. En nu gebeurde! Een ongeluk? Nee, zieke geesten hadden dit expres gedaan. Allerlei gevoelens raasden door mij heen. Wie, wie? Ik geloof dat we minuten lang elkaar alleen maar aangekeken hebben. De visite was voorbij, en maakte aanstalten om te vertrekken. Er was niets meer te zeggen. Ik was helemaal leeg. Wat was het volgende? De volgende dagen was het steeds weer onderwerp van gesprek. Hoe ontstaat dit allemaal?
De mens moet vrij zijn. Niemand mag overheerst worden. Iedereen moet geloven wat hij wil. En als je niets wilt geloven is dat ook goed. De mens is zeer creatief. En met dezelfde creativiteit hebben een handje vol mensen dit bedacht. Waar jij nog niet aan gedacht hebt, hebben andere al lang gedaan. Als je niet met angst en haat bent opgevoed kom je hier niet op. Met welk recht mag je iemand vermoorden? Is er een uitzondering? Deze terroristen misschien? Maar dan zit je op hetzelfde hellend vlak. Veroordelen? Tot wat? We voelen ons heel wat, maar we zijn de oertijd net ontsnapt. Of misschien nog niet? Zijn dit nog steeds de stammen oorlogen? Het wereld beeld veranderd elke dag. Echt leuker wordt het nog niet. Terwijl we toch een prachtige planeet hebben. Read the rest of this entry →

Kinderen zijn onschuldig

Kinderen zijn onschuldig, of niet? Wel eens een pasgeboren baby in je handen gehad? Daar zit toch geen kwaad bij. Dat is toch geweldig, zo klein kwetsbaar onschuldig. Ze ruiken zelfs onschuldig. Of naar poep. Maar dan gaat het al snel. Het is als een harde schijf van een PC. Alles wat je er op zet kun je er ook weer afhalen. Maar een klein beetje blijft altijd achter. Het is de vorming van een kind. Wij dragen daar als ouders voor een heel groot gedeelte in bij. Goed bedoeld geef je hun het beste, en probeert alles goed te doen. Maar we zijn niet perfect. Er bestaat geen goed handboek hoe voed ik een kind op. En waarom niet? Omdat elk kind anders is. Elke situatie is anders. Het is veel improviseren. Iedereen wil zijn kind ideaal opvoeden, maar kan niet altijd. Invloeden van buitenaf, TV, school, vrienden. Ooit wel eens een normaal persoon ontmoet? En beviel het? Maar het geeft ook niet. We kunnen niet allemaal gelijk zijn. Het zou toch een saaie wereld worden. En sommige ontsporen totaal. Maar durf jij een schuldige aan te wijzen? Ik niet. En er komt ook wel eens een kras op de harde schijf die niet meer te verwijderen is. Haat ontstaat niet vanzelf. Read the rest of this entry →

Wat stormt ut

Gelukkig waait alles weg. Maar toch blijft er genoeg lucht over. Het schuift dus gewoon op. Altijd is er weer nieuwe lucht. Wij mogen toch ook wel eens een heel stuk blauw krijgen? Jammer genoeg zijn we niet aan de beurt deze zomer. Hoe harder het waait, des te meer wind. Dan maar er dwars doorheen. Op de fiets of lopend. Laat je haren maar wapperen. Laat die boven kamer maar eens flink luchten. De wind blaast langs je oren, je kunt bijna niets meer horen dan geruis. In de verte stemmen, maar dat is niet erg. Langs de sloot, het water spat omhoog. Eendjes beschut in het riet. Enkele veertjes waaien recht omhoog. Maar dat deert ze niet. Een paraplu klapt dubbel aan de overkant. Je moet lachen, het is de jouwe niet. Maar nu word je ook nat, want het giet. Dan maar nat, het kan je niet schelen. Terug naar huis, door de regen. De deur gaat al open, en meewarig is de blik die je kreeg. Je vertelt, het is niet erg. Dit brengt alles teweeg. Je schuift voor de open haard. En kijkt naar de vlammen. Altijd weer anders, net als het weer. Je ruikt aan je glas, oei dat is sterk. Je wist het bijna niet meer. Van de herfst naar de herfst. Zo was het toch ook weer? ‘Ruik ik daar zuurkool?’
Read the rest of this entry →