Diploma zwemmen

Al je zwemspullen in je tas, een vreemd gevoel in je buik. Eerst nog de lange rit, in gedachte ruik je de chloordampen al. De deuren gaan vanzelf open bij de ingang. Je bent niet alleen, er staan al veel kinderen te wachten met hun ouders, en natuurlijk opa’s en oma’s. Iedereen praat door elkaar, en het zware gevoel in je buik wordt alleen maar sterker. Natuurlijk zal je het halen, maar wat als. Je moeder heeft al meerdere keren gezegd dat het niet erg is als het niet lukt. Is het dan echt moeilijk? Wat nu als ik het niet haal. Moet ik het dan in m’n eentje overdoen? oma heeft ook een tas bij haar met duidelijk het logo van de speelgoedzaak er op. Krijg ik dan geen cadeau? Zou ik het dan wel later krijgen, bij m’n tweede poging? De deur gaat open, nu is er geen ontkomen meer aan. Omkleden, het is helemaal niet koud. Maar toch sta ik hier te rillen. De vochtige lucht en chloordampen zijn nu heel sterk. Mooi, ik ben één van de eerste. Maar waar moet ik heen? Het zwembad heeft vier kanten. Met kleren aan het zwembad in, dit zal ook wel de laatste keer zijn. Dat doe je toch niet, stom! Duiken, en dan door het gat heen. Het is me gelukt, de rest moet dan ook lukken. Ik ben al halverwege. Dan in de rij. ‘zijn jullie geslaagd?’ Natuurlijk zijn we geslaagd! Ja we zijn allemaal geslaagd. Mag ik nu even uit m’n dak gaan? Nee dat staat ook weer stom. Een paar kleine sprongetjes moet kunnen. Ik ben blij, heel blij. Maar ik ben nog klein, gaat dit nog vaker gebeuren? Mijn eerste diploma is daar, de cadeau’s zijn ook binnen.

[wp_ad_camp_1]

About The Author

Martin van Gijn

Other posts by

Author his web sitehttp://martinvangijn.nl

29

01 2011

Your Comment